3- اطاعت درخت خرما
امام باقر ـ عليه السلام ـ در سرزميني فرود آمد و خيمه خود را برافراشت سپس مقداري حركت كرد تا به يك درخت خرما رسيد و در زير درخت حمد خدا گفت و سپس فرمود: اي درخت خرما! از آنچه خداوند در تو قرار داده ما را سير كن. در اين هنگام درخت، خرماي سرخ و زرد فرو ريخت و امام ـ عليه السلام ـ از آن تناول كرد و ابو اميه انصاري كه با او بود نيز از خرماي آن تناول كرد.در پايان امام ـ عليه السلام ـ فرمود:اين معجزه ما نظير معجزه مريم است كه شاخه درخت خرما را بسوي خود كشيد و براي او خرماي تازه فرو ريخت.[1]معجزه حضرت مريم ـ سلام الله عليها ـ از اين قرار بود كه وقتي با تولد حضرت مسيح ـ عليه السلام ـ از مردم فاصله گرفت و غمگين شده بود جبرئيل ـ عليه السلام ـ به او ندا كرد غمگين مباش كه خداوند نهر آبي را براي تو قرار داد تا از آن بنوشي و خود را به آن پاك گرداني و شاخه درخت خرما را بطرف خود حركت ده تا براي تو خرماي تازه رويد و اين در حالي بود كه آن شاخه خشك بود و فصل خرما نرسيده بود.[2]
[1] . بصائر الدرجات، ج 5، باب 13، ص 69، بحار، ج 46، ص 236.[2] . مجمع البيان، ج 6، ص 511.