بخش اول - همایش تجلی کوثر در تحلیل از شخصیت حضرت فاطمه معصومه (س) نسخه متنی

بخش اول

شيعه از آغاز هجرت امام ششم

علي بن موسي الرضا عليه السلام


به ايران

نيم قرن "سكوت تلخ"!

درست از زمان رحلت نبي اكرم صلي الله عليه و آله و سلم تا حادثه عاشورا، نيم قرن تمام دوران بسيار تلخ و سختي بر شعيه گذشته است، از آن جهت كه "شيعه" در آن مرحله از تاريخ در محدوديت و انزوا به سر برده و مكتب تشيع تحت الشعاع سيطره "سياسي ـ فرهنگي" اهل تسنن بوده است.
با اعتماد مي توانيم بگوئيم كه در جامعه اسلامي در آن زمان شيعيان به چشم يك اقليت محدود و منحرف از خطر سير كلي مسلمين نگريسته مي شدند. گروهي اندك كه "وحدت مسلمين " و حرمت وحد نظر اهل اسلام را رعايت ننموده و داراي عقائدي گروهي، بي اعتبار و غير قابل قبول است.
شما نيم نگاهي به حوادث منجر به شهادت "صديقه طاهره" بياندازيد، سپس ايام مظلوميت و كناره جوئي "مولاي متقيان " را نگاه كنيد و حتي بعد از آن، دوران كوتا حكومت ظاهري آن بزرگوار، كه باز "مظلوميت" ايشان در حدي است كه نمي توانسته اند به صراحت به مردم بگويند : "نماز تراويج را نمي شود به جماعت خواند"!! را ملاحظه نماييد، آنوقت مطمئن مي شويد كه امير مؤمنان جز در موارد و شرائط صد در صد استثنايي همچون شرايط بيان "خطبه شقشقيه" از حق مسلم خود دفاع ننموده اند (اصرار دارم كه اين موارد بسيار استثنائي است) آنوقت سنگيني شرايط "شيعه" و "تشيع" را قبل از "انفجار خونين عاشورا" در مي يابيد و راز مظلوميت مضاعف امام دوم ، امام حسن عليه السلام را بهتر درك مي كنيد، و حوداث تلخ و توانفرساي زمان آن امام همان براي شما بهتر قابل تحليل و بررسي مي شود.