آن بزرگوار از سرآغاز "ايام امامت" خويش (بلكه حتي پيش از آن ) در "مدينة النبي " اهتمام جدي به افزايش سطح علمي و آگاهي عميق مكتبي "جامعه شيعه" و "پيروان راستين مكتب اهل بيت" داشته و بخش مهمي از اوقات گرانبهاي خود را صرف "آمووزش شيعيان" بخصوص نخبگان و برگزيدگان و "اصحاب خاص" مي نموده اند.فضاي بوجود آمده پس از "هارون الرشيد" و آغاز درگيريها و مشغوليت هاي "امين" و "مأمون" زمينه تازة مساعدي را جهت افزايش روشنگري هاي مكتبي و تجديد آموزش هاي عميق فرهنگي آن حضرت فراهم مي نمايد كه با پاسخ به پرسش ها و رد شبهات و برخورد آرام و استدلالي و علمي و عقلي آن بزرگوار به تمام ترديدها وتشكيك هاي مطرح در "درون جامعه شيعه" بخصوص در مورد حقيقت و مراتب پذيرش "ولايت حقه" و چگونگي شناخت و معرفت "امام زمان" در هر دوران، از ديدگاه "مكتب تشيع" در آمادگي يافتن "شيعيان خاص" براي پاسخگوئي "متين و مستدل" به انواع شبهات "فرقه سازان" و "تفرقه انگيزان" داشته است.نهايتاً همين جريان آموزش و پرورش نيروهاي مكتبي خاص، دورن جامعه شيعه به نقطه پايان گذاردن بر نظريه پردازي هاي ظاهراً "خير خواهانه و منطقي" و باطناً "خودخواهانه و نفساني" گروهي از فتنه گران كه همواره در طول تاريخ تشيع از درون موجب "انشقاق و تفرقه " و پيدايش گروه ها و گروهك ها و شاخه ها و فرقه هاي گوناگون و رنگارنگ در ميان شيعيان ناآگاه و "ضعيف الايمان" مي شدند را براي امام عليه السلام مهيا نموده است.
لطفا منتظر باشید ...
