معصومين عليهم السلام داراي مقام تكويني هستند كه در اين شأن، اسماء حسني الهي به حساب مي آيند. اسمايي كه همة گشايش ها و خيراتي كه بر عالم جاري مي شود، به دست آن وجودهاي مقدس و نوراني است. از اين زاويه اسماء تصرفي الله در همه عوالم هستند. اسمايي كه از طريق آنها گشايش هايي براي امم سابقه، انبياء، حتي انبياء اولوالعزم اتفاق مي افتاده است. اين اسماء الهي همان اسمايي است كه در بعضي از ادعيه مثل دعاي سمات، دعاي عرفه و ساير ادعيه آمده و خدا را با آن اسماء مي خوانيم، فتوحات و گايش هايي كه ناشي از آن اسماء و تصرفات آنان است، با آنها نازل مي شود كه اين ، شأني از شئون ائمه عليهم السلام است.