2. پرورش "خاصان" - همایش تجلی کوثر در تحلیل از شخصیت حضرت فاطمه معصومه (س) نسخه متنی

2. پرورش "خاصان"

با دقت در تاريخ در مي يابيم كه نيروهاي اصيل وخالص و عميقي كه از دوران كورة ابتلائات و امتحانات دشوار تاريخي اصر امامت "امام هفتم" و "امام هشتم" از نظر فرهنگي و سياسي "سالم و آسيب ناپذير" بيرون آمده اند، عموماً تا نيم قرن بعد، كه دوران بسيار پرمخاطره ايست، نقش بسيار حساس و مؤثري را در "تاريخ تشيع" و "جامعه شيعه" يافته اند.

نقش اين "عناصر آگاه و ثابت قدم" كه در حقيقت قابليت و صلاحيت پذيرش "تعليم و تربيت" امام عليه السلام را داشته اند از همان آغاز دوران امامت "امام هشتم" تا پايان ايام سه امام معصوم پس از ايشان يعني امام نهم و امام دهم و امام يازدهم كه همگي آنان به پاس احترام آن حضرت، در تاريخ به "ابن الرضا" مشهورند در درجة اول رفع جدي همة شك و شبهه هاي برخواسته از تمايلات نفساني "شبهه سازان اعتقادي" و "فتنه گران سياسي" در عرصة حيات اجتماعي "ملت شيعه" است.

اينان كه هستة مركزي ياران و اصحاب امام عليه السلام را تشكيل داده و با برخورداري از "رشد فرهنگي و مكتبي" و "تجربه و بينش عميق سياسي" كه تربيت و تعاليم و در يك كلمه "هدايت مستقيم" آن حضرت شرائط به ثمر نشستن و نتيجه بخشيدن آن را فراهم ساخته بود، در حقيقت بار سنگين "استوار ساختن ايمان" سپس "سازمان بخشي" و ارتباط و پيوند دادن "شيعيان " با "امام زمان" خود را بر دوش گرفته بودند.
و در پرتو آگاهي و اعتقاد راسخ و احساس مسئوليت و جديت و مديريت آنها، به لطف خدا بزرگ، راه انحرافات "سياسي ـ مذهبي" از همان زمان "امام هشتم" تا ابد بر "امت شيعه" بسته شد.