تسليم و تمكين نسبت به "امام معصوم" جوهره و روح تحقق "امت اسلامي" بر اساس "تفكر شيعي" و "مكتب اهل بيت عليه السلام" است و فاصله ميان پذيرش فرهنگي و ضرورت وجود "حجت حق" و "امام معصوم " در هر زمان، كه صرفاً موضوعي "عقلي و ذهني" است با تحقق "تابعيت محض" از "مقام عصمت" كه امري "عيني و عملي " است ، ورطة عميق و گسترده اي است كه جولانگاه اصلي "نفس" و "هواي نفس" و مهم ترين عرصة امتحان انسان است.در آثار اهل بيت عليهم صلوات اله، تمام امتحانات بزرگ امم گذشته به همين آزمون اصلي بازگشت مي نمايد بلكه فراتر از اين، چون تمام مراتب وجود عرصة "امتحان الهي" است، دشوارترين و اصلي ترين آزمون انبياء و اولياء الهي نيز از آغاز خلقت "آدم"(13)تا دامنة قيام قيامت به همين ميزان خضوع و پذيرش و تمكين نسبت به مراتب "ولايت حقه" باز مي گردد.و به رغم تصور ساده انديشان "دانستن" و حتي درجاتي از "اعتقاد يافتن" تا آنجا كه موضوعي است عمدتاً "ذهني و فكري" نقش چنداني درموفق بيرون آمدن از كورة آزمون بزرگي كه اصلي ترين "امتحان خداوند" ي است، ندارد.زيراي كه بيرون آمدن از "امتحانات الهي" مستلزم از خود رهائي و نجات انسان از چنبرة نفسانيات خويش است و از امري بسيار دشوار و در آغاز بشدت ناگوار!