اصلي ترين علت "پايگاه تشيع" شدن "شهر قم" - همایش تجلی کوثر در تحلیل از شخصیت حضرت فاطمه معصومه (س) نسخه متنی

اصلي ترين علت "پايگاه تشيع" شدن "شهر قم"

بنظر ميرسد آن مرحله از "تاريخ قم" كه سبب مي شود اين شهر براي هميشه, و به صورت قطعي حالت "پايگاه اصلي تشيع" را در كل جهان اسلام,‌بيابد همين مرحله و موضوع اخير الذكر باشد. يعني ظهور يكي از نخستين مراكز "مقاومت علمي وتشيع" در شهر قم باشد.

مي دانيم كه تقريباً "يك قرن" قبل از تشريف فرمائي "حضرت فاطمه معصومه عليها اسلام" به قم, جناب عبدالله اشعري (كه گفته شده است احتمالاً به امر امام باقر عليه السلام به قم تشريف آورده اند) در قم مستقر شدند.

پس از ايشان نيز فرزندان و فرزندزادگاه ايشان, در ميان "شيعيان قم" نقش محوري و سمت سرپرستي و رهبري داشته اند و حتي در موضوع "تشريف فرمائي حضرت فاطمه معصومه " به قم همين بزرگواران برنامه "استقبال واقامت" آن حضرت را فراهم نموده, پس از "رحلت" نيز همينان مرقد و مزار ايشان را به صورت زيارتگاهي آبرومند در "باغ بابلان قم" شكل وسامان بخشيدند.

و از اين مطلب مهم تر آنكه همين بزرگواران صحابه و ياوران "سه امام محصور و محدود" ما را تشكيل مي داده اند و شخصيت هاي بزرگ و جليل القدري چون "زكريا بن آدم " از ميان همين قوم بوجود آمده فضاي شهر قم را به وجود مبارك خود نوراني و روشن نموده است.

همان بزرگواري كه "امام رضا عليه السلام" به او فرمودند: "قم" را ترك مكن,‌كه خداوند بواسط وجود و حضور تو در اين شهر , بلا را از قم دفع مي نمايد!!
همين شخصيت هاي برجسته در زمان ائمه محصور و محدود ما,"شهر قم" را تبديل به محيط علمي مؤثري به تناسب اوج "علوم اهل بيت" در آن زمان نموده اند و هم اينان توانسته اند "حوزه علميه" اي نظير ديگر حوزات علميه تشيع در آن ايام, همانند "حوزه علميه شيعه در محله كرخ بغداد" يا چون "حوزه علميه شيعه در شهر ري" را در "شهر قم" بنيان گذاري بنمايند كه اين "محيط علمي "‌چند دهه قبل از ايام "غيبت" و چند دهه پس از آغاز "غيبت كبري" درتاريخ دوام آورده است.

و به احتمال بسيار قوي, پس از همين مرحله است كه "قم" حالت "پايگاه اصلي تشيع" و پناهگاه استوار و قابل اعتماد "شيعيان" و بخصوص "ذراري رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم" را يافته قدر و منزلتي بي نظير در تاريخ پيدا كرده است.

فراموش نكنيم كه در زمان "امام عسكري عليه السلام" كه محدوديت و حصوريت "ائمه شيعه" به اوجد نهائي و شدتي بي سابقه رسيده بود, و حكومتگران غاصب "بني عباس" از درون و بيرون منزل و محل سكناي "امام عليه السلام" را براي اطلاع يافتن از ميلاد "حضرت مهدي عليه السلام" در كنترل بسيار شديد قرار داده بودند,‌آن بزرگوار در "شهر قم" نيامده و كارگزار لايق و نيرومندي چون "احمد بن اسحق اشعري" داشته اند.

ما در مورد هيچ جاي ديگري از "جهان اسلام" اينچنين خبر و روايت ارزشمندي را در دست نداريم كه "امام عسكري عليه السلام" در زمان ميلاد "حضرت مهدي عليه السلام " براي "شيعيان" آن منطقه پيام بفرستند كه : آن "مولود موعود" ما به سلامت به دنيا آمد,‌به شكرانة اين رويداد بزرگ و براي سلامتي آن وجود مبارك "قرباني" كنيد!

تا آنجا كه اين بنده مطلع است چنين پيامي فقط و فقط براي "مردم قم" و "شيعيان قم" ارسال شده است و بس! و همين شرافت و مزيت براي قم و اهل قم كافي است.

به جرئت مي توان گفت كه "شهر قم" در همين مرحله است كه به عنوان اولين "شهر شيعي" در جهان اسلام نام آور شده است و پس از اين مرحله از تاريخ, قم به حالت "وطن اصلي شيعيان و ذراري اهل بيت" درآمده بلكه به گفتة‌خود آن بزرگواران موقعيت ممتاز "حرم همة‌اهل بيت" را پيدا كرده است, لذا بايست علت اصلي "پايگاه تشيع " شدن "قم" را در همين مرحله از تاريخ جستجو نمود.