وهرگاه آيات روشن ما بر آنان تلاوت مى شود، كسانى كه به ديدار ما )و دريافت پاداشهاى اخروى( اميد و باورى ندارند مى گويند: قرآنى غير از اين بياور، يا اين قرآن را تغيير بده. )به آنان( بگو: من حقّ ندارم كه آن را از پيش خود تغيير دهم. من پيروى نمى كنم مگر آنچه را كه به من وحى شود، من از عذاب روزى بزرگ )قيامت( بيمناكم، اگرپروردگارم را نافرمانى كنم.
نكته ها:
بعضى از بت پرستان از رسول خدا صلى الله عليه وآله درخواست داشتند كه بعضى آيات اين قرآن را كه به نكوهش از بت هاى آنان مى پردازد، تغيير دهد يا قرآن ديگرى بياورد! هميشه كسانى كه تعاليم آسمانى را مخالف هواى نفس خود مى ديدند، اين گونه تقاضاها را داشته اند. < br>
پيام ها:
1- آيات ونشانه هاى شناخت الهى بايد براى مردم بيان شود. اذا تُتلى...2- هيچ كس حتى پيامبر نمى تواند قانون الهى را تغيير دهد. مايكون لى ان ابدّله 3- هرگز تسليم بهانه جويى ها و هوسهاى مردم نشويم. اصل آن است كه خدا مى گويد، نه آنچه مردم مى خواهند. ما يكون لى ان ابدّله 4- هيچ بشرى حتّى انبيا، در قرآن دست نداشته اند. من تلقاء نفسى 5 - اضافه شدن پيروان، به قيمت تغيير و تحريف مكتب و دست برداشتن از اصول، ارزشى ندارد. )با توجّه به شأن نزول( 6- پيامبران، معصومند و جز از وحى پيروى نمى كنند. ان اتّبع الا ما يوحى 7- ياد معاد، عامل تقوا و مصونيّت از گناه است. انّى اخاف ان عصيت ربّى عذاب يوم عظيم، همچنان كه غفلت از معاد، عامل بهانه گيرى است. لايرجون لقاءنا 8 - سرچشمه ى عصمت انبيا، ايمان و يقين به معاد است. انى اخاف ان عصيت ربّى عذاب يوم عظيم
لطفا منتظر باشید ...
