آيه: 21 وَإِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً مِّن بَعْدِ ضَرَّاء مَسَّتْهُمْ إِذَا لَهُم مَّكْرٌ فِي آيَاتِنَا قُلِ اللّهُ أَسْرَعُ مَكْرًا إِنَّ رُسُلَنَا يَكْتُبُونَ مَا تَمْكُرُونَ
ترجمه:
وهرگاه پس از رنجى كه به مردم رسيده، )طعم( رحمت و لطفى به آنان بچشانيم، )به جاى سپاس،( در آيات ما مكر و حيله مى كنند. بگو: تدبير الهى سريعتر و نافذتر است. همانا فرستادگان ما )فرشتگان(، آنچه را مكر و نيرنگ مى كنيد مى نويسند.نكته ها:
ى قبل به بهانه گيرى آنان اشاره كرد كه مى گفتند: چرا آيه اى نازل نمى شود. اينجا به لجاجت آنان پرداخته، كه پس از نزول آيه هم به جاى تقدير، نيرنگ مى كنند. در مكّه خشكسالى و قحطى شد و خداوند به بركت رسول خدا صلى الله عليه وآله باران فرستاد. ولى مشركان گفتند كه باران به خاطر بت ها بوده است! اين آيه نازل شد و آنان را رسوا كرد. (236) در اكثر تفاسير آمده است كه يكى از تدابير ومكر دشمنان، كوبيدن شخصيّت پيامبر و استهزاى آيات الهى بوده است.پيام ها:
1- نعمت هايى را كه انسان از آن استفاده مى كند، گوشه اى از رحمت بى كران الهى است. اذقنا الناس رحمة 2- انسان از نعمت هاى الهى سوء استفاده مى كند و به جاى شكر، مكر مى كند. اذقنا الناس رحمة....اذا لهم مكرٌ 3- كسى كه مكر كند، به تدبير و مكر قهرآميز الهى گرفتار مى شود. اذا لهم مكر... اللَّه اسرع مكرا 4- كيفر الهى با جرم متناسب است. لهم مكر، اللّه اسرع مكراً 5 - فرشتگان الهى حتّى افكار وتدابير انسان را ثبت مى كنند. يكتبون ماتمكرون236-تفاسير صافى، فى ظلال القرآن و كبيرفخررازى.