لطفا منتظر باشید ...
آيه: 59 قُلْ أَرَأَيْتُم مَّا أَنزَلَ اللّهُ لَكُم مِّن رِّزْقٍ فَجَعَلْتُم مِّنْهُ حَرَامًا وَحَلاَلاً قُلْ آللّهُ أَذِنَ لَكُمْ أَمْ عَلَى اللّهِ تَفْتَرُونَ
ترجمه:
بگو: آيا ديديد هر رزقى كه خداوند براى شما نازل كرده است، )از پيش خود( بعضى را حرام و بعضى را حلال قرار داديد؟ بگو: آيا خداوند به شما اجازه داده يا بر خداوند دروغ مى بنديد؟نكته ها:
نمونه هايى از تحريم هاى بى دليل مشركان، در آيه ى 103 سوره مائده بيان شده است: ما جَعَل اللَّه من بحيرةٍ ولاسائبةٍ ولا وصيلةٍ ولاحامٍ آنان سهمى از كشاورزى خود را براى بت ها و بتكده ها قرار داده و برخود حرام مى كردند و يا آنچه را در شكم حيوانات بود، بر اى مردها حلال و براى زنان حرام مى دانستند؛ وقالوا ما فى بطون هذه الأنعام خالصةً لذكورنا و محرّم على ازواجنا (295) امّا قرآن همه ى اينها را افترا بر خداوند و ناروا مى داند. على اللّه تفترونپيام ها:
1- قانون اصلى و كلّى در خوردنى ها حلال بودن است، مگر آنكه حرمت آن از طريق وحى ثابت شود. ما انزل اللّه لكم 2- رزق، از سوى خدا نازل مى شود. انزل اللَّه لكم من رزق 3- در احكام شرع نبايد از شارع جلو افتاد، چنانكه حرام خدا را نمى توان حلال كرد، حلال ها را هم نمى توان حرام شمرد. فجعلتم منه حراماً وحلالاً 4- تشريع و قانونگذارى، مخصوص خداوند است. آللَّه اذن لكم 5 - كسانى كه ولايت تشريعى دارند، با اذن الهى مى توانند چيزهايى را حلال يا حرام كنند. اللَّه اذن لكم 6- وضع قانونِ بدعت آميز و آن را به خدا نسبت دادن، جرم است. جعلتم منه حراماً و حلالاً ، على اللَّه تفترون 7- قرآن، عادات و رسوم غلطى را كه ريشه در وحى و اذن خدا ندارد، محكوم مى كند. على اللّه تفترون295-انعام، 139.
