آيه: 99 وَلَوْ شَاء رَبُّكَ لآمَنَ مَن فِي الأَرْضِ كُلُّهُمْ جَمِيعًا أَفَأَنتَ تُكْرِهُ النَّاسَ حَتَّى يَكُونُواْ مُؤْمِنِينَ
ترجمه:
واگر پروردگارت مى خواست، )به اجبار( همه ى مردم روى زمين يكجا ايمان مى آوردند. )اكنون كه سنّت خدا بر ايمان اختيارى مردم است،( پس آيا تو مردم را مجبور مى كنى تا ايمان آورند؟!نكته ها:
خداوند، هم قدرت دارد، هم حكمت و از قدرتش آنجا و آن گونه استفاده مى كند كه خلاف حكمت نباشد و چون حكمتش اقتضا دارد كه مردم آزاد باشند، هرگز با قدرت قهرى خود آنان را به ايمان اجبارى وادار نمى كند. امّا مشركان مى گفتند: لو شاء اللّه ما اشركنا (367) اگ ر خدا مى خواست ما مشرك نبوديم، پس شرك ما خواست خدا بوده است و ما بالاجبار مشرك شده ايم! اين آيه مى تواند پاسخى به سخن آنان باشد كه اگر اراده خدا بر اجبار كردن است، چرا اجبار به انحراف و شرك كند و لااقل اجبار به هدايت و ايمان نكند!؟پيام ها:
1- ايمان بر مبناى انتخاب است، نه اجبار وتحميل. أفانت تكره 2- پيامبر صلى الله عليه وآله از روى دلسوزى، براى ايمان آوردن مردم اصرار مى كرد. افأنت تكره الناس حتى يكونوا مؤمنين367-انعام، 148.