وبيشتر آنان جز از گمان)بى پايه( پيروى نمى كنند. قطعاً گمان به هيچ وجه )انسان را( از حقيقت بى نياز نمى كند، همانا خداوند به آنچه مردم انجام مى دهند، آگاه است.
نكته ها:
آنچه داراى ارزش واقعى است، علم است. گمان قوى و اطمينان نيز اگر مبناى صحيح داشته باشد، ارزش دارد همچون گمانى كه از ظاهر آيات و روايات، در شناخت حكم خدا )آن هم در مسائل فرعى( براى فقيه حاصل مى شود. امّا گمان در عقيده، اگر منشأ آن تقليد از نياكان و تعصّ بات جاهلى باشد، بى ارزش است.
پيام ها:
1- هميشه اكثريّت، نشانه ى حقّانيّت نيست. و ما يتّبع اكثرهم الا ظناً 2- مخالفان انبيا، منطق ندارند. الاّ ظّناً 3- شرك پايه ى علمى ندارد. هل من شركائكم... و ما يتّبع الا ظناً 4- در عقايد و بينشها بايد سراغ علم رفت، نه گمان. انّ الظّنَّ لايغنى من الحقّ