آيه: 57 يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءتْكُم مَّوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَشِفَاء لِّمَا فِي الصُّدُورِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ
ترجمه:
اى مردم! همانا از سوى پروردگارتان پند و اندرزى براى شما آمد كه مايه ى شفا براى آنچه در سينه هاى شماست و هدايت و رحمتى براى مؤمنان است.نكته ها:
موعظه، بازداشتنِ آميخته با هشدار و انذار است. (285) شِفاء لما فى الصدور يعنى مايه ى پاكى روح وقلب از آفات روحى است. زيرا امراض روحى سخت تر از امراض جسمى است و هنر قرآن نيز در همين شفابخشى به امراض روحى است. پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله فرمود: اذا التبسَتْ عليكم الفِتن كاللّيل المُظلم فعليكم بالقرآن فانّه شافع مشفّع... در هجوم فتنه هاى تيره و وحشتناك، به قرآن پناه بريد كه هم موعظه است، هم شفا، هم نور و هم رحمت. (286) امام صادق عليه السلام فرمود: شفاء لما فى الصدور من الامراض الخواطر و مشبّهات الامور قرآن، براى تمام امراض روحى و شبهات و افكار شفاست. (287) گويا آيه اشاره به مراحل چهارگانه ى تربيت و تكامل دارد، يعنى: الف: مرحله ى موعظه، نسبت به كارهاى ظاهرى. موعظة من ربّكم ب: مرحله ى پاكسازى روح از رذايل. شفاء لما فى الصدور ج: مرحله ى راهيابى به سوى مقصود. هدىً د: مرحله ى دريافت رحمت الهى. رحمة للمؤمنينپيام ها:
1- نزول كتاب كه شامل موعظه و شفابخشى و هدايت و رحمت باشد، از شئون ربوبيّت الهى است. من ربّكم 2- قرآن، شفاى هر دردى است. درمان دردها را بايد از مكتب قرآن گرفت، نه مكاتب شرق و غرب. شفاء لما فى الصدور 3- قرآن براى همه ى مردم موعظه است، ولى تنها گروه حقّ پذير، مشمول هدايت و رحمت الهى مى شوند. يا ايّها الناس... هدىً ورحمةً للمؤمنين285-مفردات راغب.
286-بحار، ج 92، ص 17.
287-تفسير نورالثقلين.