آيه: 100 وَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَن تُؤْمِنَ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ وَيَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لاَ يَعْقِلُونَ - تفسیر نور سوره یونس نسخه متنی

آيه: 100 وَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَن تُؤْمِنَ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ وَيَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لاَ يَعْقِلُونَ

ترجمه:

در حالى كه هيچ كس جز به اذن و اراده ى الهى توفيق ايمان ندارد و خداوند پليدى )ترديد و كفر( را بر كسانى كه نمى انديشند مقرّر مى دارد.

پيام ها:

1- مردم نه مجبور به ايمانند )طبق آيه ى قبل( و نه بدون هدايت و توفيق الهى، به ايمان آوردن موفّق مى شوند. (368) الاّ باذن اللّه

2- كفر، پليدى است. رجس

3- لطف الهى وتوفيق ايمان، شامل اهل خرد وتعقّل مى شود وآنكه با اختيار خود فكر وتعقّل نكند، مشمول قهر الهى مى شود. ويجعل الّرجس على الذين لايعقلون

4- عقل سالم، زمينه ساز ايمان است و بى ايمانى، نشانه ى بى خردى است. ...لايعقلون

368-لاجبر و لاتفويض بل امر بين الامرين بحار، ج 4، ص 197.