فصل چهارم : حق و باطل - آوای توحید نسخه متنی

| 38 |

فصل چهارم :
حق و باطل

1. گرچه در قلمرو طبيعت همواره باطل خار راه حق بوده و سد راه راهيان كوى حقيقت است .

لأقعدن لهم صراطك
المستقيم ( 1 )

چراغ مصطفوى با شرار بولهبى است ( 2 )

ليكن چندين فرق بين حق و باطل وجود دارد :

حق همان
درخت برومند ريشه دار است كه از اصل تا فرع به آسمان رسيده اش ميوه مى دهد
و باطل بى ريشه و قهرا بى
قرار است .

پيوستگى حق و گسستگى باطل

رشته حقيقتها به هم مرتبط است
و دانه هاى باطل از هم گسسته مى باشد . سلسله حقايق به(حق محض) و(
حقيقت صرف) كه همان خداى سبحان است مرتبط بوده
و دانه هاى باطل محصول شيطنت وهم و وسوسه ابليس مى
باشد .

لذا باغبان جهان هستى چنين فرمود :

والله أنبتكم من الأرض نباتا .( 3 )

ضرب الله مثلا كلمه طيبه
كشجره طيبه . . .

و مثل كلمه:

خبيثه كشجره خبيثه . ( 4 )

و در پيوند رشته حقيقتها چنين فرمود :

أرسلنا رسلنا
تترى ( 5 )

وصلنا لهم القول ( 6 )

و در گسسته بودن دانه هاى باطل چنين فرموده :

تحسبهم جميعا و قلوبهم شتى
ذلك بأنهم قوم لا يعقلون . ( 7 )

ثبات حق و ناآرامى باطل

و در ارتباط سلسله حقايق به خداى سبحان فرمود :

الحق من ربك ( 8 )

ذلك بأن الله هو الحق . ( 9 )

بنابراين
مكتبهاى حق همانند درختان ثمر بخش اند كه نسل آنها در هر عصر و مصر مصون مى ماند
و مكتبهاى باطل چون
علفهاى هرزند كه گهگاه مى رويد و فورا كنده مى شود .

1.
اعراف 16 .

2.

(حافظ)

3. نوح 17 .

4. ابراهيم 24 و 26 .

5. مؤمنون 44 .

6. قصص 51 .

7. حشر 14 .

8. بقره 147 و آل
عمران 60 . .

9. حج 62 .