لطفا منتظر باشید ...
بزرگان اهل دل . شب در خانقاه او را از خانقاه بيرون كرد و مطرودش نمود. گفت به نام حضرت بى احترامى
نمودى ، ريرا به خاطر يك كبريت نام حضرت را بردى . اگر قرار باشد براى بردن نام بت بزرگ يك سال نبايد
حرف دنيا زده شود با بتوان نام او را ببرند، ولى خدا اميرالمؤ منين (ع ) كه آيه بزرگ خداوند است ، كه
فرمود عليه الاسلام : (( مالله نباء اعظم منى و ما لله اية اكبر منى )) يعنى : نيست از براى خدا خبرى
بزرگ تر از من ، و نيست از براى خدا آيتى بزرگ تر از من ، چگونه بايد اسم او را برد.در حديث است كه هر روز پيغمبر خدا(ص ) تشريف مى آوردند در خانه على (ع ) و حضرتش را به اسم صدا مى
فرمودند. يك روز تشريف آوردند و حضرت را به كنيه صدا فرمودند: يا اباالحسن ! حضرت امير(ع ) علتش را
پرسيدند، فرمودند: امروز وضو نداشتم ، نخواستم نام تو را بدون وضو ببرم . در جايى كه رسول خدا(ص ) چنين
فرمودند، تكليف ساير مردم روشن است .(367)
317- لطف على (ع ) به مرد مسيحى
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْمرحوم آقاى افجه اى ، سردفتر اسناد رسمى ، داماد مرحوم آقاى بهبهانى ، براى حقير نقل نمودند كه : مجله
اى از آمريكا براى يكى از دوستان من مى آمد. در آن مجله نوشته بود: دو نفر مسيحى از اهالى آمريكا با هم
قرار گذاشتند هر كدام زودتر مردند، به خواب يكديگر بيايند و از آن عالم خبر دهند. يكى از آنها مرد و
بعد از يك سال به خواب دوستش آمد. گفت : به محض خروج روح از بدن ، دو نفر آمدند با پرونده اى ، و مرا
بردند براى رسيدگى در اطاقى . داخل اطاقى كه شديم ، شخصى وارد اطاق شد كه همه به او احترام خاصى
گذاشتند. خطاب به آنها فرمود: با اين شخص در كارهايش مسامحه نماييد... و از اطاق خارج شد. بعد، آن افراد
پرونده مرا باز نموده ، گفتند: چون تو در دنيا به دين مسيح بودى و مشرف به دين اسلام نشده بودى ، عمل
صالحى ندارى كه ما به تو ارفاق نماييم ، معاصى هم بسيار دارى . بعد پرونده مرا به دستم داده ، آن دو
نفر مرا بردند خدمت آن شخص بزرگ و عرض كردند: آقا اين مرد چون مسيحى بوده ، عمل صالحى نداشته و مرتكب
معاصى هم بوده قابل تسامح نيست ، با او چه كار كنيم ؟ آقا فرمودند: او را بگذاريد و برويد. و به من
فرمودند: داخل اين باغ شو. من در آن حال به خودم آمدم كه من بايد معذب مى شدم و اگر اين آقا نبود، حتما
گرفتار بودم . يك سال است كه مى گذرد و دلم مى خواست كه بدانم كه اين آقايى كه مرا نجات داد، چه كسى
بود. تا روز گذشته به يكى از خدمه باغ راز دل خود را گفتم : در جواب گفت : آقا هميشه مقابل تو است ، ولى
تو او را نمى بينى . نگاه كردم آقا را ديدم . با عرض سلام ، سؤ ال كردم : آقا، شما چه كسى هستيد كه مرا
نجات داديد. آقا فرمودند: در دنيا كه بودى ، تاريخ اسلام را مى خواندى ؛ در جنگ على (ع ) و معاويه كه مى
رسيدى ، هر كجا فتح با على (ع ) بود، خوشحال مى شدى و هر كجا فتح با معاويه بود، اندوهگين مى شدى . عرض
كردم : همين طور بود. فرمودند: من همان على هستم كه از فتوحات من خوشحال مى شدى . به خاطر آن محبت كه از
من در دل تو بود، تو را در اين عالم از جهنم نجات دادم .(368)
1- اثبات الهداة ، ج ، 4 ص 468.2- اثبات الهداة ، ج 4، ص 558 - 556
3- مناقب اهل بيت ، ص 189 و 190.4- اثبات الهداة ج 4، ص 595.5- اثبات الهداة ج 4، ص 511
6- اثبات الهداة ج 4، ص 594.7- اثبات الهداة ج 4، ص 567
8- منتهى الامال ، ص 294.9- منهى الامال ، ص 300
10- سوره طلاق ، آيه 4؛ بحار الانوار، ج 41؛ ص 31؛ مناقب آل ابى طالب ، ج 1؛ ص 292، 287.11- هماى رحمت ، ص 102 و 103.12- على (ع ) و المناقب ، ص 190.13- بحار:41/192، حديث 4.14- بحار 41/195، حديث 6.15- بحار: 42/17، حديث 1.16- على (ع ) والمناقب ، ص 171 - 167
17- على (ع ) و المناقب ، ص 146 - 135.18- على (ع ) و المناقب . ص 115 - 110.19- على (ع ) و المناقب ، ص 187 - 184.20- ميافارقين ، شهرى در ديار بكر است .21- يعنى : اى كسى كه از كنار رود فارق عبور مى كنى و از دين حق كناره گرفته اى ! پيروى مى شود در آن دين ،
رييس با نفوذ به سوى وصى پيامبر راستگو برگرد.22- يعنى : من ابو خيثمه تميمى هستم . و هنگامى كه قوم خود را در دشمنى با يكديگر ديدم . خانواده ام را
ترك كردم و به روم آمدم تا اين كه كار آن ها اصلاح شود.23- يعنى : سخنم را بشنو و به سوى على كه سخاوتمند و صاحب ملك است ، برگرد. چون على ، جانشين احمد است .24- بحار: 39/167، حديث 7.25- اثبات الهداة ، ج 4، ص 591.26- اثبات الهداة ، ج 4، ص 493.27- الارشاد، ص 336 - 334.28- على (ع ) و المناقب ، ص 110 - 108.29- اثبات الهداة ، ج 4، ص 483 و 484.30- الارشاد، ص 336 - 334.31- اثبات الهداة ، ج 5، ص 60.32- اثبات الهداة ، ج 4 ص 593.33- اثبات الهداة ، ج 4، ص 495 و 496.34- اثبات الهداة ، ج 4، ص 496.35- اثبات الهداة ، ج 4، ص 465 و 466 .36- تفسير برهان ، ج 4، ص 493، ح 1 و 6، نور الثقلين ، ج 5، ص 648، ح 7.37-تفسير نور الثقلين ، ج 5، ص 694، ح 8.38- بحار الانوار، ج 41، ص 271.39- اثبات الهداة ، ج 5، ص 61.40- تحفة المجالس ، ص 84.41- اثبات الهداة ، ج 4 ص 450 و 451.42- اثبات الهداة ، ج 4، ص 525 - 523.43- اثبات الهداة ، ج 4، ص 560 و 561.44- اثبات الهداة ، ج 4، ص 572 و 573.45- اثبات الهداة ، ج 5، ص 56.46- على (ع ) والمناقب ، ص 208 - 207.47- مناقب اهل بيت ، ص 156.48- بحار: 41/251. حديث 7.49- الارشاد، ص 337 - 336.50- اثبات الهداة ، ج 5، ص 54.51- مناقب اهل بيت ، ص 156 و 157.52- مناقب اهل بيت ، ص 60 و 61.53- مناقب اهل بيت ، ص 107 و 108.54- داستانهاى عبرت انگيز، ص 76 - 75.55- كتاب مدينه .2) مناقب اهل بيت ، ص 43 و 44.56- بحار مجلسى .2) مناقب اهل بيت ، ص 47 و 48.57- ابا حفص ، كنيه عمر بود (مترجم ).58- بحار: 39/136. حديث 3.59-3) (( غريين )) دو ستون سفيد رنگى بود خارج كوفه براى علامت راه كه مردمى كه از خارج به كوفه مى آيند
در يك فرسنگى كوفه علامت كوفه را بدانند و بدين جهت نجف را اءرض الغرى و يا اءرض الغريين مى گويند
يعنى دشتى كه پهلوى اين دو ستون واقع است .60- يك وادى در يمن (به نقل از ج 3 - ص 275).61- 3/235 (به نقل از بحار الانوار 6/242).62- اثبات الهداة ، ج 4، ص 501.63- در كتاب فضايل عبارت چنين آمده است : چهره هاى مردم را با دقت نگاه مى كرد تا به اميرالمؤ منين (ع )
رسيد.64- اسرار آل محمد، ص 366 و 367.65- اثبات الهداة ، ج 4، ص 463 و 464.66- 3/233 (به نقل از فروع كافى 1/66).67- اثبات الهداة ، ج 4، 549 و 550.68- على (ع ) و المناقب ، ص 164 - 163.69- اثبات الهداة ، ج 5، ص 31.70- لمعات الانوار، ص 188.71- كتاب مدينه .2- مناقب اهل بيت ، ص 45 و 46.72- بحار: 41/248، حديث 2.73- بحار: 41/194، حديث 5.74- على (ع ) والمناقب ، ص 150 - 146.75- على (ع ) و المناقب ، ص 163.76- على (ع ) والمناقب ، 165 - 164.77- بحار: 41/198، حديث 10.78- كشف الغمه ، ج 1، مطابق نقل ناسخ التواريخ على (ع )، ج 5، ص 69.79- سفينة البحار، ص 648.80- اعلام الورى ، ص 178.81- بحار:41/ 250، حديث 5.82- اثبات الهداة ، ج 4، ص 531 - 529 .83- اثبات الهداة ، ج 4، ص 529 - 527.84- بحار 41/249، حديث 4.85-مناقب اهل بيت ، ص 68.86- بحار، ج 41، ص 273.87- اثبات الهداة ، ج 4، ص 504.88- مناقب اهل بيت ، ص 162 و 163.89- ترجمه الغدير 7/235، رياض النضره 2/223، الاصابه 2/105، اسعاف الراغبين /158، اعجب ماراءيت 1/8، الامام على
تاءليف شيخ محمد رضا/18.90- بحار: 41/250، ح 6.91- على (ع ) والمناقب ، ص 177 - 172.92- بحار: 41/248، حديث 1.93- 360 داستان فضايل و كمالات فاطمه زهرا (س )، ص 148 - 146.94- ناسخ التواريخ حضرت على (ع )، ج 1، ص 384.95-2 - سفينه البحار، ج 2، ص 384.96- على (ع ) و المناقب ، ص 239 - 234.97- جالب اينكه ، او دخترى داشت كه نامش (( قنواء )) (بر وزن حلوا) بود، اين بانو، به قدرى پاك و سلحشور
بود كه طبق روايات ، هنگام ظهور امام عصر (عج ) يكى از سيزده نفر بانويى است كه براى مداواى مجروحين
لشكر آن حضرت همراه سپاه آن حضرت است (رياحين الشريعه ، ج 5، ص 41.)
98- مقتل الحسين ، ص 65 و 66، اعلام الورى ، ص 176.99- على (ع ) و المناقب ، ص 134 - 233.100-2 - شيعه و زمامداران خودسر، ص 125.101-3 - سفينة البحار، ج 1، ص 224.102- الارشاد، ص 318 - 317.103- الارشاد، ص 317.104- ارشاد: ص 187.105- الارشاد، ص 316 - 313.106- الغارات : 2/797.3- جلوه هاى اعجاز معصومين ، ص 183.107- ميثم التمار شيخ محمد حسين مظفر، ترجمه نگارنده ، ص 104.108- على (ع ) والمناقب ، ص 167 - 166.109- بهجة الامال فى شرح زبدة المقال ، ج 2، ص 367.110- حكايت هاى شنيدنى ، ج 2، ص 367.111- كامل الزيارت ، ص 79.112- امالى شيخ صدوق ، ص 600 - 579.113- كامل الزيارات ، ص 597.114-كامل الزيارات ، ص 220 - 221، 222، 284.115- مناقب اهل بيت ، ص 111 و 112.116- الارشاد، ص 321 - 320.117- بحار: 41/295، حديث 18.118-الارشاد، ص 320 - 319.119- الارشاد، ص 321.120- ناسخ التواريخ ، حضرت زينب كبرى (س )، ج 1، ص 45 و 46.121- كامل الزيارات ، ص 164.122- زينب كبرى ، ص 144.123- چهره درخشان قمر بنى هاشم ، ج 1، ص 153.124-2 - سردار كربلا، ص 317.3 - چهره درخشان قمر بنى هاشم ، ج 1، ص 153.125- زندگانى حضرت ابوالفضل العباس (ع ).126-2 - سردار كربلا، ص 164.127- اثبات الهداة ، ج 4، ص 452.128- امالى شيخ صدوق ، ص 136.129-2 - اثبات الهداة ، ج 4، ص 450.130- اثبات الهداة ، ج 4، ص 447.131- اثبات الهداة ، ج 4، ص 441 و 442.132- اثبات الهداة ، ج 4، ص 576 و 577.133- اسرار آل محمد، ص 623 و 624.134- اثبات الهداة ، ج 4، ص 482 و 483.135- اثبات الهداة ، ج 4، ص 564 و 565.136- اثبات الهداة ، ج 5، ص 68 و 69.137- نهج البلاغه فيض الاسلام ، 146، خطبه 56.138- الغارات ، ج 2، ص 498 (مطابق نقل پاسخ به پرسش هاى دينى ، ص 54).139- طبقات ابن سعد، ج 6، ص 90 و ج 7، ص 141؛ اسدالغابه ، ج 2.140-شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، ج 4، ص 98.141- بحار: 41/298، حديث 26.142- بحار: 41/192، حديث 9، مدينة المعاجز: ص 100، حديث 268.143-2.طبرى ، ج 6، ص 3382، (( زوداكه خواهى دانست كدام يك از ما در خور آتش دوزخيم )) جمله از قرآن است .144- نهج البلاغه ، گفتار 60.145- على لز زبان على (ع )، ص 135.146- 3/288 (به نقل از تنقيح المقال 1/149).147- يعنى : خداوند هر چه را بخواهد محو و هر چه را بخواهد اثبات مى كند. و نزد اوست ام الكتاب (سوره رعد:آيه 39).148- تفسير عياشى ؛ 2/217، حديث 68.149- بحار، 8/530 (خطى ).150- امالى شيخ مفيد، ص 132.151- مناقب اهل بيت ، ص 206.152- ناسخ التواريخ حضرت على (ع )، ج 1، ص 108.153- على (ع ) والمناقب ، ص 122 - 117.154- على (ع ) والمناقب ، ص 211.155- مناقب اهل بيت ص 157.156- بحار: 41/297، حديث 22.157- جلوه هاى اعجاز معصومين ، ص 158.158- صومعه ، جايى كه عابد نصارى در آن عبادت و سكونت كنند.159- تحفة المجالس ، ص 163.160- اثبات الهداة ، ج 4، ص 531 و 532.161- اثبات الهداة ، ج 4، ص 559 و 560.162- اثبات الهداة ، ج 4، ص 511 و 512.163- اثبات الهداة ، ج 4، ص 547.164- اثبات الهداة ، ج 4، ص 550 و 551.165- اثبات الهداة ، ج 5، ص 37.166- اثبات الهداة ، ج 4، ص 457 و 458.167- اسرار آل محمد، ص 477 و 478.168- اسرار آل محمد، ص 482.169- الارشاد، ص 305.170- شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، ج 2، ص 288.171- شهرى نزديك انبار، در غرب كوفه است .172- بحار: 41 /296، حديث 20.173- اجتماع طبرسى ، ج 1، ص 401 - 398.174- داستان دوستان ، ج سوم ، ص 261 - 258.175- اثبات الهداة ، ج 5، ص 49.176- سوره زمر، آيه 9.177- صد كلمه قصار تاءليف شيخ عباس قمى (ره )
178- مناقب اهل بيت ، ص 165.179- بحار: 41/297، حديث 25.180- مناقب اهل بيت ، ص 112 و 113.181- بحار: 41/297، حديث 24.3 - جلوهاى اعجاز معصومين ، ص 162.182- اثبات الهداة ، ج 4، ص 500 - 498.183- هنگامى كه زمين ، به سخت ترين زلزله خود به لرزه درآيد.184- و در آن روز، آدمى گويد (اى عجب ) زمين را چه پيش آمده است ؟! آن هنگام زمين ، مردم را به حوادث (بزرگ
آگاه سازد). (سوره زلزال : آيه 1 - 4).185- در اعراف ، مردانى هستند كه همه آنها به سيماى خود شناخته مى شوند (سوره اعراف : آيه 46).186- بحار: 42/17، حديث 2.187- الارشاد، ص 307.188- بحار: 8/732، ط حجر.189- جلوه هاى اعجاز معصومين ، ص 162.190- آدابى از قرآن ، ص 216 و 217.191- اثبات الهداة ، ج 5، ص 30.192- تفسير على بن ابراهيم - اصول الكافى - پيشگويى هاى پيشوايان ، ص 156.193- اثبات الهداة ، ج 4، ص 494 و 495.194- كامل بهايى ، ج 2، ص 129، فصل پنجم .195- اسرار آل محمد، ص 111 و 112.196- بر اميرمؤ منان على (ع ) چه گذشت ، ص 266.197- الارشاد، ص 15.198- الارشاد، ص 17 - 16.199- ناسخ التواريخ ، ج 1، ص 143.200- خرايج ، ج 1، ص 181.201- تاريخ 14 معصوم ، ص 318 - 317.202- ارشاد شيخ مفيد، ج 1، ص 12.203- بصائر الدرجات ، ص 88.204- بصائر الدرجات ، ص 480.205- بصائر الدرجات ، ص 480.206- بصائر الدرجات ، ص 480.207- عيون اخبار الرضا، ج 1، ص 57.208- امالى شيخ طوسى ، ص 364.209- امالى شيخ طوسى ، ص 467.210- خصال ، ص 365.211- كافى ، ج 2، ص 236.212- مناقب اهل بيت ، ص 144.213- خرايج ، ج 1، ص 201.214- الارشاد، ص 313 - 312.215- الارشاد، ص 18.216- الارشاد، ص 311 - 310.217- فضايل پنج تن (ع )، ج 1، ص 469.218- اثبات الهداة ، ج 5، ص 35 و 36.219- جامع النورين ، ص 185.220- داستان دوستان ، ج پنجم ، ص 176 - 177.221- بحارالانوار، ج 73، ص 305 (با تلخيص ).222- بحار: 41 / 195، حديث 7.223- جلوه هاى اعجاز معصومين ، ص 163.224- منظور چهار انگشت دست راست است .(م )225- بحار الانوار، 41/210.226- امام على بن ابى طالب (ع )، ص 772 - 770.227- اثبات الهداة ، ج 5، ص 17.228- اثبات الهداة ، ج 4، ص 546 و 547.229- اقتباس از احقاق الحق ، ج 4، ص 295، از شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد.230- حكايت هاى شنيدنى ، ج 4، ص 109 - 108.231- اقتباس از مجالس المتقين شهيد ثالث ملا محمد تقى قزوينى ، مجلس 38، طبق نقل رياحين الشريعه ، ج 1، ص
143 - 142.232- تكاثر /8.2- حكايت هاى شنيدنى ، ج 5، ص 74 - 68.233- حكايت هاى شنيدنى ، ج 5، ص 74 - 68.234- اثبات الهداة ، ج 4، ص 455 و 456.235- اثبات الهداة ، ج 4، ص 462.236- اثبات الهداة ، ج 4، ص 549.237- تفسير الغدير، ج 1، ص 239 تا 246.238- ارشاد: ص 203.239- روضة الواعظين ، ص 38 - 37، بحار، ج 41، ص 220 - 218.240- تتمة المنتهى ، ص 9
241- الكنى والالقاب ، ج 1، ص 240 - 239.242- امالى شيخ صدوق ، ص 656 - 655.243- الارشاد، ص 340 - 339.244- منهاج البراعه ، ج 12، ص 216 (به نقل از خصال و امالى صدوق ) و المواعظ العدديه ، ص 126.245- ارشاد: ص 186. و بحار 41/204، حديث 19.246- ارشاد: ص 186. و بحار: 41/301، ذيل حديث 31.247- الارشاد، ص 339.248-2 - الغدير 2/57.249- الارشاد، ص 341.250- اثبات الهداة ، ج 5، ص 82 و 83.251- الارشاد، ص 311.252-1 - 72 داستان از شفاعت امام حسين (ع )، ج 1، ص 8 - 5.253- تفسير ادبى و عرفانى كشف الاسرار، ص 102.254- على (ع )، قهرمان ارزش ها، ص 317 و 318.255- قطره اى از دريا، ج 1، ص 37 - 35.256- سفينة البحار، ج 1، ص 391.257- داستان هاى عبرت انگيز، ص 53 - 52.258- داستان هاى شگفت ، ص 146.259- مناقب اهل بيت ، ص 92 و 93.260- مناقب اهل بيت ، ص 97 و 98.261- مناقب اهل بيت ، ص 179.262- على از زبان على (ع )، ص 8 و 9.263- گناهان كبيره ، ج 1، ص 23 و 24.264- داستان هاى پراكنده شهيد دستغيب ، ج 1، ص 131 و 132.265- مفاتيح ، باب سوم .266- زندگانى حضرت زهرا(س )، دستغيب ، ص 136 و 137.267- داستان هاى شگفت ، ص 57.268- توسلات ، ص 26 - 23.269- جرعه هاى جان بخش ، ص 230 و 231.270- منتهى الامال ، حاج شيخ عباس قمى ، ج 2، ص 150.271- اثبات الهداة ، ج 5، ص 5.272- داستانهاى شگفت ، ص 167 - 166.273- معاد، ص 128 و 129.274-1 خان ضيافت به معناى مهمان سراست كه در ميان اعراب مشهور است كه با اين خان ها از هر كس كه وارد شود
خواه آشنا و خواه غريب پذيرايى مى كنند.275- داستانهاى عبرت انگيز، ص 108 - 103.276- مناقب اهل بيت ، ص 159 و 160.277- فوائد الرضويه ، ص 25.278- روضات الجنات ، مرحوم خوانسارى ، ج 1، ص 299.279- اقتباس از كتابهاى فوائد الرضويه و لؤ لؤ و مرجان
280- به نقل از كامل بن اثير، ج 4، ص 242.281- چهره درخشان قمر بنى هاشم ، ج 1، ص 242 و 243.282- فوائد الرضويه ، ص 308 - 309.283- كتاب الصراط المستقيم تاءليف شيخ زين الدين ابى محمد على بن يونس عاملى بياضى است كه تا آن وقت به
چاپ نرسيده بود و بعدها توسط كتابخانه مرتضوى در تهران چاپ شد.284- قطره اى از دريا، ج 1، ص 40 - 38.285- خوشايند زندگى ، خويشاوند مرگ ، ص 310 و 311.286- منتخب التواريخ ، ص 491.287- حالات شيخ جعفر كاشف القطاء، قصص الدعاء، 137.288- اقتباس از منتخب التواريخ ، ص 181.289- بحارالانوار، ج 52، ص 175 - 174.290- داستان دوستان ، جلد 1، ص 103 و 104.291- قطره اى از دريا، ج 1، ص 31 - 30.292- روضات الجنات ، ص 609.293- پند تاريخ ، ج پنجم ، ص 62 - 61.294- مردان علم در ميدان عمل ، ج 3، ص 353.295- خوشايند زندگى ، خويشاوند مرگ ، ص 255 و 256.296- الغدير، 5/226.297- منتخب التواريخ ، ص 619.298- آنان دو تن از فرزندان ارشد مرحوم شيخ بودند كه وفات كرده اند.299- كيمياى محبت ، ص 45 و 46.300- فوائد الرضويه .2- داستان هايى از زندگى علماء، ج 3، ص 92 و 93.301- داستان هايى از زندگى علماء، ج 2، ص 138 و 139.302- داستان هايى از زندگى علماء، ج 3، ص 78.303- داستان هايى از زندگى علماء، ج 2، ص 138.304- داستان هايى از زندگى علماء، ج 2، ص 57 و 58.305- تفسير ابوالفتوح ، ج 2، ص 476.306- تفسير نمونه ، ج 13، ص 305.307- سفينة البحار، ج 1، ص 336.308- بحار الانوار، ج 47، ص 329 - 328.309- فوائد الرضيه ، ص 117 - 119.310- حاج آقا رضا بهاءالدينى ، آيت بصيرت ، ص 79 و 89.2- خوشايند زندگى ، خويشاوند مرگ ، ص 357 - 355.311- قلب قرآن ، ص 246 و 247.312- اثبات الهداة ، ج 5، ص 4 و 5.313- مجمع الفضائل على (ع )، ص 240.314- بحار: 42/2، حديث 3.2- جلوه هاى اعجاز معصومين ، ص 179.315- درالسلام ، ج 1، ص 227.316- بحار: 42/1، ح 2.3- جلوه هاى اعجاز معصومين ، ص 177.317- اثبات الهداة ، ج 5، ص 90 و 91.318- مناقب اهل بيت ، ص 214 - 212.319- داستان هاى شگفت ، ص 65 - 64.320- مناقب اهل بيت ، ص 154.321- مناقب اهل بيت ، ص 216 و 217.322- على كيست ؟ ص 218 و 219.323- خزائن نراقى .324- پند تاريخ ، ج پنجم ، ص 107 - 106.325- معادشناسى علامه سيد محمد حسين تهرانى ، ج 3، ص 110.326- لايزد الظالمين الاخسارا، سوره اسراء، آيه 82.327- آدابى از قرآن ، ص 247 - 245.328- منتخب التواريخ ، ص 187.329- فروغ كافى ، ج 3، ص 133.330- خزائن نراقى .331- گناهان كبيره ، ج 2، ص 43.332- فرحة العزى سيد عبدالكريم بن طاوس ، ص 100.333- سفينة البحار، ج 2، ص 203.334- سفينة البحار، ج 2، ص 274.335- سفينة البحار، ج 1، ص 274.336- فضائل السادات ، ص 346 - 344 (به طور تلخيص و اقتباس ).337- مناقب اهل بيت ، ص 202 و 203.338- مناقب اهل بيت ، ص 210 - 208.339- داستان هاى شگفت ، ص 88 - 87.340- داستان هاى شگفت ، ص 68 - 67.341- مناقب اهل بيت ، ص 183 و 184.342- داستان هاى شگفت ، ص 163 - 162.343- منتخب التواريخ ص 142.344- على كيست اء؟، ص 218 و 219.345- حق و باطل ، ص 59 و 60.346- پند تاريخ ، ج سوم ، ص 17 - 15.347- بحارالانوار، ج 13، نقل از كشف الغمه .348- قلب سليم ، ص 860 و 861.349- سوره فتح آيه 29 (آخرين آيه ).350- فوائد الرضويه ، مرحوم حاج شيخ عباس قمى ، ص 358.351- فرحة العزى ، ص 135.352- زندگانى سردار كابلى ، كيوان سميعى ، ص 65.353- خوشايند زندگى ، خويشاوند مرگ ، ص 252.354- سيد ابوالحسن اصفهانى شكوه مرجعيت ، محمد اصغرى نژاد، ص 66 و 67، با اندكى تغيير در عبارات و مضامين
.355- خوشايند زندگى ، خويشاوند مرگ ، ص 254 و 255.356- داستان هاى شگفت ، ص 73 - 72.357- بر ستيغ نور، على رفيعى (علامرودشتى ) ص 79 و 80.358- منتخب التواريخ ، ص 199، سراج الايمان ، سيد صدرالدين روضاتى ، ص 67.359- على (ع )، قهرمان ارزش ها، ص 260.360- داستان هاى شگفت ، ص 84 - 83.361- داستان هاى شگفت ، ص 29 - 28.362- دارالاسلام ، ج 2، ص 74.363- اثبات الهداة ، ج 5، ص 4.364- اثبات الهداة ج 5، ص 5.365- نشان از بى نشان ها، ص 20 و 18.366- نشان از بى نشان ها، ص 24 - 21.367- نشان از بى نشان ها، ص 165 و 166.368- نشان از بى نشان ها، ص 177 و 178.
