لطفا منتظر باشید ...
رسانيد، امام على (ع ) فرمود: (( خليلم رسول خدا(ص )، دشمنان سركش من از مرد و زن را تا روز قيامت به من
خبر داده كه چه كسانى هستند )) .(170)
152- خبر از باطن خزانه دار معاويه
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْامام صادق (ع ) روايت مى كند: شخصى به نام جبير، خزانه دار معاويه بود و مادر پيرى داشت كه در كوفه
زندگى مى كرد. روزى به معاويه گفت : مادر پيرم در كوفه است و دلم براى او تنگ شده ، اجازه بدهيد بروم و
او را ملاقات كنم و حق مادرى را ادا نمايم .معاويه گفت : در كوفه چه كار مى كنى ؟ چون در آنجا مرد ساحرى است كه به او (( على بن ابى طالب )) مى
گويند و مى ترسم تو را فريب دهد!جبير گفت : من با على چه كار دارم ، مى روم و مادرم را زيارت مى كنم و برمى گردم . معاويه اجازه داد.جبير آمد تا به عين التمر (171)
رسيد و مقدار پولى كه همراه آورده بود در آنجا دفن كرد. ماءموران على (ع ) او را گرفتند و پيش آن حضرت
آوردند.وقتى كه چشم على (ع ) به او افتاد، فرمود: اى جبير! تو گنجى از گنج هاى خدا هستى ، معاويه به تو گفته است
كه من ساحر هستم ؟جبير گفت : به خدا سوگند! همين طور است .امام فرمود: پيش تو مقدارى پول بود كه قسمتى از آن را در عين التمر، مخفى كردى . جبير گفت (( درست مى
فرماييد يا اميرالمؤ منين ! )) .على (ع ) رو كرد به امام حسن و فرمود: يا حسن ! او را به خانه خود ببر و به او نيكى كن . فرداى آن روز، على
(ع ) او را صدا كرد و فرمود: در زمان رجعت او از طرف كوه اهواز با چهار هزار سواره مسلح مى آيد و كنار
قائم اهل بيت (ع ) مى جنگند.(172)
153- على (ع ) در رحبه
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْامام باقر (ع ) فرمود: روزى امير مؤ منان على (ع ) در رحبه (ميدان ) كوفه بود، جميع كثيرى از مردم در
محضرش اجتماع كرده بودند، در اين ميان مردى (كه از شام آمده بود و بى آنكه خود را معرفى كند به طور
مخفى در ميان مردم راه يافته بود) برخاست و گفت :سلام بر تو اى امير مؤ منان ، و رحمت و بركات خدا بر تو.على (ع ) جواب سلام او را داد و سپس فرمود: (( تو كيستى ؟ )) .او گفت : (( من ، يكى از افراد ملت تو و اهل شهرهاى تحت حكومت تو مى باشم )) .على (ع ) فرمود: (( تو از افراد ملت من نيستى و در سرزمين هاى تحت حكومت من سكونت ندارى ، و امور بر ما
پوشيده نيست ، آيا مى خواهى تو را خبر دهم كه چه وقت وارد كوفه شدى ؟ تو از جنگجوهاى دشمن (معاويه )
هستى ، ولى اينك كه آتش جنگ فرو نشسته مانعى ندارد، و بر تو سخت نمى گيريم .او گفت : مرا معاويه به صورت ناشناس به حضور تو فرستاده است تا پاسخ چند سؤ ال را از شما بگيرم ، اين سؤ
ال ها را ابن الاصفر (يكى از رجال مسيحى ) از معاويه پرسيده و گفته اگر معاويه پاسخ اين سؤ الها را
بدهد، از معاويه پيروى مى كند و هدايايى مى فرستد و تسليم مى شود. معاويه در پاسخ اين سؤ الات ،
درمانده و مرا به حضور شما فرستاده تا پاسخ آنها را از شما دريافت كنم .امير مؤ منان على (ع ) فرمود: خداوند فرزند هند جگر خوار را بكشد چه چيز او و پيروانش را گمراه و كور
كرد، با اين كه حكم خداوند بين من و امت ، نزد من است ، معاويه و پيروانش ، پيوند خويشاوندى را گسستند
و روزهاى عمر مرا تباه ساختند، و حق مرا پامال نموده ، و مقام ارجمند مرا كوچك شمردند و براى جنگ با
من اجتماع نمودند.
