نظام دفاعی اسلام نسخه متنی

مسلمانان طلسم قدرت پوشالى آنان را شكستند و شكوه ابرقدرتى چون روم را از ميان بردند.

ثـانـيـا، بـه ابرقدرت ها فهماندند كه دوران ابرقدرتى به سر آمده است و با ظهور اسلام ، قدرت سومى در
جهان در حال پديد آمدن است ..(262)

جـنـگ تـبـوك :(263)

رسـول خـدا(ص )خـبـر يـافـت كـه هـِرْقـل ، امـپـراتـور روم ، بـه قـصـد تعرّض و
تجاوز به قلمرو حكومت اسلامى ، سپاهى بزرگ فراهم آورده و مرزنشينان را نيز با خود همراه كرده است
.(264) از اين رو پيامبر اكرم ، بـه رغم مشكلاتى چون گرماى سوزان تابستان ، تنگدستى مردم ، دورى جبهه ،
انبوهى سپاه روم و خاطره تلخ شكست مؤ ته اعلان بسيج عمومى كرد و همراه با سى هزار نفر عازم جبهه نبرد
بـا روميان شد. آن حضرت ، براى دفع خطر منافقان على (ع )را به عنوان جانشين خود در مدينه نصب فرمود تا
تحرّكات منافقان را زير نظر داشته باشد..(265)

هـدف از ايـن لشـكـركـشـى ، پاسخ به تعرض دشمن ، خونخواهى شهيدان مؤ ته ، تعرّض به امـپـراتـورى روم
و هـمـپـيمانانش بود. لشكر اسلام به منطقه تبوك رسيد، ولى از روميان خبرى نـبـود. آنـان بـا شـنـيدن
خبر حركت سپاه اسلام و استعداد اين سپاه و دلاورى هاى آنان ، به سوى شمال عقب نشينى كرده بودند..(266)

پيامبر(ص )پانزده تا بيست روز در تبوك ماند و سرانجام ، با اعزام گروه هايى به نقاط مرز نشين و بستن
پيمان عدم تعرض و گرفتن قرارداد جزيه ، پيروزمندانه ، به مدينه بازگشت ..(267)

مهمترين ثمرات جنگ تبوك را مى توان به صورت زير برشمرد:

1ـ بازگشت فاتحانه و قدرتمندانه لشكر اسلام .

2ـ امنيت يافتن نوار مرزى حكومت اسلامى .

3ـ آمادگى امّت اسلامى در هر شرايطى براى مقابله با دشمنان اسلام .

4ـ روشـن شـدن چهره منافقان ، كه بخشى بزرگ از آيات 42 تا 110 سوره (توبه ) به اين موضوع پرداخته است .

جـنـگ اسـامـة بـن زيـد:

فـشـار بـر رومـيان ادامه يافت و پيامبر اكرم (ص )براى پايان دادن به
تـحـريـكـات امـپـراتـورى روم ، لشـكـرى بـه فـرمـانـدهى اسامة بن زيد به منطقه مرزى اعزام كرد..(268)

گـرچـه به دليل رحلت رسول خدا(ص )و تخلّف برخى مسلمانان از لشكر اسامه ، وقفه اى در نـبـرد پـيـش
آمـد، ولى مسلمانان در زمان خلافت ابوبكر، به جبهه روميان حمله بردند و بر آنان پيروز شدند و اين
نخستين پيروزى مسلّحانه و خونين ، پس از جنگ تبوك بود كه راه ها را براى فتوحات بعدى باز كرد.(269)

پنجم ـ جبهه منافقان

جبهه ديگرى كه پيامبر(ص )از همان آغاز حكومت اسلامى با آن درگير بود و بيش از هر جبهه اى نـيـروى
مـسلمانان را به خود مشغول مى كرد، جبهه منافقان ، بود. كارشكنى ، شايعه پراكنى ، جـاسـوسـى ،
خرابكارى ، سرپيچى از فرمان پيامبر (ص )، تخلّف از جنگ ، همكارى با دشمنان اسلام و طرح ترور رسول خدا(ص
)از اعمال بارز اين انسان هاى دوچهره بود.

مـنـافـقـان بـه امـيـد تضعيف لشكر اسلام ، در جنگ احد، از ميان راه به مدينه بازگشتند و در جنگ
خـنـدق بـا شـايـعـات ، بـه تـضـعـيـف روحـيه مسلمانان پرداختند و جبهه احزاب را تقويت كردند.

بـيـشـتـريـن خـيـانـت مـنـافـقـان در جـنـگ تـبـوك رخ نـمـود، كـه تـصـمـيـم بـر قتل پيامبر(ص )
گرفته بودند.

خداوند به پيامبرش دستور مى دهد: