لطفا منتظر باشید ...
روايات
در روايات اسلامى ، دفاع به عنوان نيازى حياتى ، كه موجب رشد و بالندگى و امنيّت و هدايت جـامعه مى شود، مطرح شده است و بيان گشته است كه در صورت ترك ، يا سستى در آن ، پى آمدهايى زيانبار در پى خواهد
آمد؛ پيامدهايى چون :جامعه دچار خوارى و زبونى و بى ارزشى خواهد شد و رشد و بالندگى را از دست خواهد داد.توطئه ها، گرفتارى ها و انواع بلاها و فتنه ها دامنگير جامعه خواهد شد.قدرت تفكّر و تصميم گيرى از جامعه سلب و نشان بى خردى بر آن زده مى شود.حـق و عـدالت و ارزش هـاى انسانى ـ الهى از ميان مى رود و فساد و بى عدالتى جايگزين آن مى شود..(475)اينك به چند روايت اشاره مى كنيم :امـيـر مـؤ مـنـان (ع )بـه مـردم عـراق ، كـه در بـرابر دشمنان اسلام از خود سستى نشان مى داند،
فرمود:(اَلا وَ اِنّى قَدْ دَعَوْتُكُمْ اِلى قِتالِ هؤ لاءِ الْقَوْمِ لَيْلاً وَ نَهاراً وَ سِرّاً وَ
اِعْلاناً، وَ قلتُ لَكُمْ: اُغزُوهُمْ قـَبـْلَ اَنْ يـَغـْزُوكـُمْ. فـَوَاللّهِ مـا غُزِى
قَوْمٌ قَطُّ فى عُقْرِ دارِهم اِلاّ ذَلُّوا. فَتَواكَلْتُم وَ تَخاذَلْتُم حـَتّى شُنَّت
عَلَيكُم الْغاراتُ وَ مُلِكَتْ عَليكُم الاَْوطانُ. وَ هذا اَخُوا غامِد وَ قَد وَرَدَتْ خَيْلهُ
الاَْنبارَ. وَ قَدْ قَتَلَ حَسّانَ بنَ حسّانَ الْبَكرىّ وَ اَزالَ خَيْلَكُمْ عَنْ
مَسالِحِها)(476).آگـاه بـاشـيـد! مـن بـارها شما را روز و شب ، و آشكار و پنهان به جنگ با اين گروه [قاسطين ]
فـراخـوانـدم . و بـه شـمـا گـفـتـم : پـيـش از آن كه [غافلگيرانه ] به شما حمله كنند، با آنان
بـجـنـگـيـد. سـوگـنـد بـه خـدا، هـيـچ مـلّتـى در خـانـه اش غـافـلگـيـر نـشـد، مگر آن كه خوار و
ذليل گشت . پس ، شما كار [دفاع ] را به يكديگر واگذار كرديد و همديگر را تنها گذاشتيد و سستى كرديد، تا
پى در پى به شما هجوم بردند و سرزمين هايتان را تصرّف كردند. اين مرد غـامـدى ، بـا سـربـازان بـه
شـهـر انـبـار وارد شـده و حـسـابـن حسان فرماندار شهر را كشته و نگهبانان و سربازان شما را از
پايگاهايشان رانده است !
همچنين مى فرمايد:(... وَ لَعـَمـْرى مـا عـَلَىَّ مـِنْ قـِتـالِ مـَنْ خـالَفَ الْحـَقَّ وَ خـابـَطَ الْغـَىَّ
مـِنْ اِدْهـانٍ وَ لا ايهانٍ).(477)به جان خودم سوگند! در جنگيدن با كسى كه از حق سرپيچيده و در راه گمراهى قدم نهاده است ، مسامحه و سستى
نمى كنم .رسول خدا(ص )درباره دفاع مى فرمايد:(اِنَّ اللّهَ يَدْفَعُ بِمَنْ يُجاهِدُ عَنْ مَنْ لا يُجاهِدُ).(478)هـمانا خداوند [بلاها و فتنه ها و هجوم ها و...] را از كسى كه جهاد نمى كند. به واسطه كسى كه جهاد مى كند،
دور مى سازد.
بغات
(بـغـى ) در لغـت بـه مـعـانـى گـونـاگـونـى آمـده اسـت ؛ مـانـنـد سـركـشـى ، تـجـاوز از حـدّاعـتـدال ، نـافـرمـانـى ، سـلطـه جـويـى ، تكبّر، فساد، ظلم و ستم و حسادت .(479) و (بـغـات ) جـمـع
باغى به معناى سركشان ، نافرمانان ، متجاوزان و شورشگران است . در قرآن كـريـم نـيـز بـه مـعـانـى
يـاغـى گرى و طغيان (480)، نافرمانى (481)، حسد(482) و زشتكارى آمده است ..(483)و در اصـطـلاح ديـنـى ، بـه كـسـى (بـاغـى ) مـى گـويـنـد كـه از اطـاعـت امـام عـادل خـارج شده دست
به نافرمانى و ياغى گرى زند و عليه او و حكومت اسلامى قيام مسلحانه نمايد..(484)
