فصل سوم
جهاد ابتدايى
تعريف
جهاد ابتدايى ، به معناى آغاز كردن نبرد عليه كفّار است و به عبارت ديگر اين كه مسلمانان به جنگ باكفّار و مشركان در دارالكفر اقدام كنند و بر آنان يورش برند(316) بدون آن كه به ظاهر، جنگى از طرف
دشمنان اسلام آغاز شده باشد. اين جنگ ، براى گسترش نفوذ اسلام يـا بـرچيدن موانع دعوت اسلامى و يا
نجات محرومان و مستضعفان از زير سلطه ستمگران انجام مى گيرد.در اسـلام ، خود جنگ به عنوان (ارزش ) تلقّى نمى شود، بلكه چون مايه ويرانى و اتلاف جان و مـال اسـت ،
گـونـه اى ضـد ارزش نـيـز هـست و در آيه 65 انعام در رديف عذاب هاى الهى قرار گـرفـتـه اسـت . ولى آن
جـا كـه وسـيله اى براى نيل به هدفى مقدّس باشد، و عنوان جهاد فى سبيلِ اللّه بر خود گيرد، ارزش مى
يابد.
فلسفه جهاد ابتدايى
جـهـاد ابـتـدايـى ، آن گـونـه كـه دشـمـنـان اسـلام تـبـليـغ مـى كـنـنـد، بـه مـعـنـاى تحميلعقيده نيست و اصولاً عقيده تحميلى در اسلام ارزشى ندارد بلكه جهاد ابتدايى ، جنگ ميان حق و بـاطـل