جهاد ابتدايى در آيات و روايات - نظام دفاعی اسلام نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

نظام دفاعی اسلام - نسخه متنی

مرکز تحقیقات اسلامی سپاه

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

حراست از مرزها بيدار مانده است .

مـرزبـانـى در اسـلام ، گـونـه اى عبادت پرارزش است و تنها وظيفه دولت ها نيست ، بلكه همه
مـسـلمـانـان بـه عـنـوان يـك وظيفه الهى و تكليف مستحبى بايد بدان بپردازند، هر چند در حاكميت
حاكمى ستمگر باشند..(407)

جهاد ابتدايى در آيات و روايات

1 ـ آيات

جـهـاد ابـتـدايى در آيات قرآن ، به عنوان تكليف و وظيفه اى دينى براى حاكميّت دين الهى ، در روى
زمـيـن ، واجـب شـده است . خداوند مى خواهد همه بندگان به طاعت و بندگى او گردن نهند و تـوحـيد را
زينت بخش حيات خود سازند. و شرك و بت پرستى را، كه موجب فساد و تباهى دين و دنياست ، كنار بگذارند و
حاكميت زمين از آن بندگان صالح خدا شود..(408)

از ايـن رو، آيـاتـى بـسـيـار در قـرآن ، دربـاره جـهـاد ابـتـدايـى نازل شده است كه به چند دسته
تقسيم مى شوند:.(409)

1 ـ آيـاتـى كـه مـربـوط بـه جـنـگ بـا مـشـركـان مـكـّه انـد؛ مـانـنـد آيـه 39 سـوره انـفـال ،
آيـه 190 تـا 195 سـوره بقره ، و آيه 75 سوره نساء كه پيش از اين در عنوان اهداف جهاد ذكرشان گذشت .

2 ـ آياتى كه مربوط به اهل كتابند؛ چون آيه 29 سوره توبه كه در آينده نزديك مى آيد.

3 ـ آيـاتـى كـه در رابـطـه بـا كـلّ مـشـركـانـنـد و خداوند در آن ها، مؤ منان را ماءمور به جنگ مى
فرمايد؛ مانند آيه 5 و 36 سوره توبه .

4 ـ آيـاتـى كـه در آن هـا، خـداونـد مـتعال ، دستور به جنگ با كفّار را به صورت عام صادر مى فرمايد؛
مانند آيه 123 سوره توبه .

5 ـ آيـاتـى كـه بـه جـهـاد ابتدايى پيامبرانى چون حضرت موسى (ع )و حضرت سليمان (ع )و پـيـامـبـر اكـرم
(ص )اشـاره دارنـد؛ مـانـنـد آيـه 21 سـوره مـائده و آيـه 37 سـوره نمل .

اينك ، از آن ميان ، تنها چند آيه را ذكر مى كنيم :

(وَ قـاتـَلُوا فـى سـبـيـلِ اللّهِ الَّذيـنَ يـُقـاتـِلُونـَكـُمْ وَ لا تـَعـْتـَدُوا اِنَّ
اللّهَ لا يـُحـِبُّ الْمـُعـْتـَديـنَ.(410) وَاقـْتـُلُوهـُمْ حـَيـْثُ ثـَقـِفـْتـُمـُوهُمْ
وَ اَخْرِجُوهُمْ مِنْ حَيْثُ اَخْرَجُوكُمْ. وَالْفـِتـْنـَةُ اَشـَدُّ مـِنَ الْقـَتـْلِ وَ لا
تـُقـاتِلُوهُمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ حَتّى يُقاتِلُوكُمْ فيهِ فَاِنْ قـاتـَلُوكـُمْ
فـَاقـْتـُلُوهـُمْ كَذلِكَ جَزاءُ الْكافِرينَ. فَاِنِ انْتَهُوْ فَاِنَّ اللّهَ غَفُورٌ
رَحيمٌ وَ قاتِلُوهُمْ حَتّى لا تكُونَ فِتْنَةٌ وَ يَكُونَ الدّينُ لِلّهِ...).(411)

و در راه خـدا، بـا كـسـانـى كـه با شما مى جنگند، نبرد كنيد؛ و از حدّ تجاوز نكنيد، كه خداتعدّى
كنندگان را دوست نمى دارد.

و آنـهـا را [ بـت پـرسـتـانـى كـه از هـيـچ گـونـه جـنـايـتـى ابـا نـدارنـد] هـر كـجا يافتيد، به
قـتـل بـرسانيد؛ و از آن جا كه شما را بيرون ساختند [ مكه ]، آنها را بيرون كنيد. و فتنه (و بت پـرسـتـى
) از كـشـتار هم بدتر است . و با آنها، در نزد مسجدالحرام (در منطقه حرم ) جنگ نكنيد، مـگـر ايـن كـه در
آنـجـا بـا شـما بجنگند. پس اگر (در آن جا) با شما پيكار كردند، آنها را به قتل برسانيد. چنين است جزاى
كافران ! و اگر خوددارى كردند، خداوند آمرزنده و مهربان است و بـا آنـهـا پـيـكـار كـنـيـد تـا فتنه
(و بت پرستى ، و سلب آزادى از مردم ) باقى نماند؛ و دين ، مخصوص خدا گردد... .

علامه طباطبائى در تفسير اين آيات مى فرمايد:

ايـن آيـات ، اجـازه جـهاد ابتدايى را با مشركان مكّه بى هيچ قيد و شرطى صادر مى كند. همچنين ، بيان
اصل حكم جهاد، تعيين حدّ و مرز جهاد، شدّت بر كفّار و مشركان ، تعيين محدوديت هاى مكانى و زمـانـى
جـهـاد، بـيـان چـگـونـگـى مـقابله و پشتيبانى مالى و تجهيزات جنگى نيز از اين چند آيه دريافته مى
شود..(412)

قيد (فى سبيل اللّه ) دليل بر اين است كه جهاد ابتدايى گونه اى ، (عبادت ) است و عبادت قصد قـربـت لازم

/ 129