لطفا منتظر باشید ...
مستضعفان از تحت ستم و فراهم ساختن آزادى . از اين رو، نخستين وظيفه پيش از آغاز جنگ ، دعوت دشمن به
پذيرفتن حق و اتمام حجّت با اوست . اگر دشمن تسليم شود و حق را بـپـذيرد. جنگ پايان مى يابد و اگر
نپذيرد، جنگ آغاز مى شود. امير مؤ منان (ع )در اين باره مى فرمايد:(قـالَ عـَلىُّ(ع ): لَمـّا بـَعـَثـَنـى رَسـُولُ اللّه (ص )اِلَى الَْيـمـَنـِ قـال : يـا عـَلىّ لا
تـُقـاتـِلْ اَحـَداً حَتّى تَدْعُوهُ اِلى الاِْسْلامِ، وَاَيْمُ اللّه لَئنْ يَهْدِ اللّهُ
عَلى يَدَيْكَ رَجُلاً خَيْرٌ لَكَ مِمّ ا طَلَعَتْ عَلَيْهِ الشَّمْسُ وَ لَكَ وِلاؤ هُ.).(317)هـنـگـامـى كه رسول خدا(ص )مرا به يمن گسيل كرد، فرمود: (اى على ! هيچ كس رانكش ، مگر اين كه نخست او را
به اسلام دعوت كنى . به خدا سوگند اگر خداوند يك نفر را به دست تو هدايت كند، برايت بهتر است از هر چه
خورشيد بر آن مى تابد و تو صاحب اختيار آن باشى .همچنين مى فرمايد:(و ذلِكَ اَحَبُّ اِلَىَّ مِنْ اَنْ اَقْتُلَها عَلى ضَلالِها.).(318)هـدايـت گـمـراهـان بـراى مـن بـهـتـر اسـت از ايـن كـه آنـان را در حال گمراهى شان بكشم .دفاع ، فلسفه اصلى جهاد ابتدايى
با اندكى دقت مى توان دريافت كه جهاد ابتدايى در حقيقت ، به جهاد دفاعى بازمى گردد. گاه دسـت ، پـا،
چـشـم يـا عـضـوى ديـگر از بدن انسان فاسد مى شود و با دارو درمان پذير نيست . انسان خردمند اين عضو
را از پيكر خود جدا مى كند تا حيات و سلامتى اش به خطر نيفتد.ولىّ خـدا و حـاكـم اسـلامـى ، كه متولّى و پاسدار آيين الهى است ، چون مى بيند عدّه اى گمراه و
تـبـهكار در سر راه انسان ها نشسته اند و در انديشه براندازى دين خدا و راه خدايند و مردم را از ارزش
هـاى الهى ـ انسانى بازمى دارند و به ضد ارزش ها فرامى خوانند، به ناچار آنان را از پـيـكـره
جـامـعـه جـدا مـى سـازد. كـار ايـن تـبـهـكـاران در اصـطـلاح قـرآن (صـدّ عـن سـبـيـل اللّه ) است
كه با الهام از شياطين مى خواهند جامعه انسانى را به هبوط و سقوط بكشانند. سرپرست دين ، كه مسؤ وليت
حفاظت از ارزش هاى دينى و انسان را در جامعه جهانى برعهده دارد، پـس از اقـامـه حـجّت به وسيله منطق
، حكمت و برهان ، اگر هدايت نشوند، به جرّاحى اين اعضاى فـاسـد و مفسد از پيكره جامعه انسانى اقدام
مى كند. چون اينان به مرحله اى از قساوت و شقاوت رسـيـده و آنـچـنـان در بـاطل فرو رفته اند كه جز از
ميان بردنشان ، چاره اى نيست ؛ همچنان كه خود، اقرار مى كنند:(قالُوا سَواءٌ عَلَيْنا اَوَ عَظْتَ اَمْ لَمْ تَكُنْ مِنَ الْواعِظينَ).(319)براى ما تفاوتى نيست ، ما را نصيحت كنى يا نكنى ، راه خود را مى رويم .اين تبهكاران ، چون سنگى هستند كه بر دهانه نهر آب قرار گرفته است و نه خود آب مى خورد و نـه مـى
گـذارد آب بـه تـشـنـه كـامـان بـرسـد. از اين رو، براى دفاع از تشنگان ، راهى جز برداشتن سنگ نيست .استاد مرتضى مطهرى مى گويد:در ديدگاه اسلام ، دفاع از حقوق انسانى نه تنها مشروع است ، بلكه در مقايسه با حقوق فردى و مـلّى ، از
مـرتـبـه اى والاتـر و مقدّس تر برخوردار است ؛ زيرا ملاك مشروعيت دفاع ، داشتن حقّ است و هر چه حق
ارزشمندتر باشد، دفاع از آن نيز ارزشمندتر است . بنابراين ، روح دفاع در پيكره جنگ و جهاد جارى است ،
چون جهاد ابتدايى به جهت دفاع از حقوق انسانيّت ، در حقيقت دفاع است نه تهاجم ..(320)و علاّمه محمدتقى جعفرى مى نويسد:اگر صيانت ذات با اشتراك و وحدت ذات ديگر انسان ها در حقوق اساسى سه گانه (حقّ حيات )، (حق كرامت ) و (حق
آزادى معقول )، به جريان بيفتد، جنگ فقط به عنوان جرّاحى ضرورت پيدا مى كـنـد كـه بـراى قطع عضو يا
اعضايى فاسد در پيكر جامعه بشرى قانونى گشته و دفاع يا جهاد مقدس ناميده مى شود..(321)مهمترين فلسفه وجودى جهاد ابتدايى عبارتند از:
