بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْتا چشم ام حميده، مادر امام كاظم عليه السلام به ابوبصير كه براى تسليت گفتن به او به مناسبت وفات شوهر بزرگوارش امام صادق آمده بود افتاده اشكهايش جارى شد. ابوبصير نيزلختى گريست. همين كه گريه ام حميده ايستاد به ابوبصير گفت:«تو در ساعت احتضار امام حاضر نبودى، قضيه عجيبى اتفاق افتاد».ابوبصير پرسيد: چه قضيه اىگفت: «لحظات آخر زندگى امام بود، امام دقايق آخر عمر خود را طى مىكرد. پلكها روى هم افتاده بود. ناگهان امام پلكها را از روى هم برداشت و فرمود: «همين الا ن جميع افراد خويشاوندان مرا حاضر كنيد». مطلب عجيبى بود. در اين وقت امام همچو دستورى داده بود. ما هم همت كرديم و همه را جمع كرديم. كسى از خويشان و نزديكان امام باقى نمانده كه آنجا حاضر نشده باشد. همه منتظر و آماده كه امام در اين لحظه حساس، مىخواهد چه بكند و چه بگويد؟امام، همينكه همه را حاضر ديد، جمعيت را مخاطب قرار داده فرمود: «شفاعت ما هرگز نصيب كسانى كه نماز را سبك مىشمارند نخواهد شد»(73).
لطفا منتظر باشید ...
