بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْابن مسعود يكى از نويسندگان وحى بود؛ يعنى از كسانى بود كه هرچه از قرآن نازل مىشد، مرتب مىنوشت و ضبط مىكرد و چيزى فروگذار نمى كرد.يك روز، رسول اكرم به او فرمود: «مقدارى قرآن بخوان تا من گوش كنم» ابن مسعود مصحف خويش را گشود، سوره مباركه نساء آمد، او مىخواند و رسول اكرم با دقت و توجه گوش مىكرد، تا رسيد به آيه 41: «فَكَيْفَ اِذا جِئْنا مِنْ كُلِّ اُمَّةٍ بِشَهيدٍ وَجِئنابِكَ عَلى هؤُلاءِ شَهيداً؛ يعنى چگونه باشد آن وقت كه از هر امتى گواهى بياوريم و تو را براى اين امت گواه بياوريم».همينكه ابن مسعود اين آيه را قرائت كرد، چشمهاى رسول اكرم پر از اشك شد و فرمود: «ديگر كافى است»(78).
لطفا منتظر باشید ...
