زندگانی تحلیلی پیشوایان ما ائمه دوازده گانه (ع) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

زندگانی تحلیلی پیشوایان ما ائمه دوازده گانه (ع) - نسخه متنی

عادل ادیب

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

امام به پيروان فرمان داده بود كه با حكومت منحرف پيوند ببرند و درين باب چنين
مى فرمايد:

«به آنان در ساختن مسجد يارى مكنيد» (15) .

و از نظر فرمانهاى منفى و سلبى،قواعد آنرا توضيح داده است:

«از حكم دادن بپرهيزيد.چه،حكم دادن از وظايف امام است كه به قضاعالم باشد و در ميان
مسلمانان به عدالت حكم كند مانند نبى و وصى ».

ازينرو است كه امام(ع)در حكومت كردن به حق خويش تاكيد مى فرمايدو وجهه نظر خود را
درباره اوضاع تثبيت مى نمايد و موفق ميگردد كه اصحاب خويش را از آميختن با وضع موجود
يا تحت تاثير آن قرار گرفتن حفظ كندو با اين كار كه تعبيه كرده بود،آنان را بر ضد وضع
موجود برانگيخت.اين روش براى بنياد گذاردن نسبت به شيعيان اسلوبى بود و براى
ويرانگرى نسبت به حكومت موجود،اسلوبى ديگر.نظارت امام(ع)در اداره كردن اوضاع و
پايگاهها به اين منجر گرديد كه قضائى بگمارد و به شيعيان فرمان دهد كه دراختلافهاى خود
به آن قضات مراجعه كنند و به فرمان آنان گردن نهند.

امام(ع) فرمود:

«بنگريد تا در ميان شما كيست كه از دستورهاى ما چيزى ميداند،او رادر ميان خود به سمت
قاضى بنشانيد كه من او را بدين سمت برمى گزينم و شماحكم خود را به نزد او بريد (16) ».

امام(ع)به اصحاب و پايگاههاى خود سفارش ميكرد كه در هر كار،مخفيانه عمل كنند،(تقيه)،
و در هر عملى كه انجام ميدهند توجه كامل داشته باشند كه مخالفان و دشمنانشان متوجه
آن نشوند و ميگفت:

«مبلغان خاموش ما باشيد».و به عبد الله بن جندب سفارش فرمود:

«خدا،قومى را كه چراغند و سرچشمه روشنائى،رحمت فرمايد.براى ما با اعمال خود دعوت
كنندگان باشيد و كمال سعى و كوشش را به جاى آوريد،نه مانند كسانيكه اسرار ما را فاش
ميسازند».

و به معلى بن خنيس وصيت فرمود:«اى معلى امر ما را پنهان دار وهرگز آشكار مكن (17) ».

در تحف العقول چنان آمده است كه امام(ع)به محمد بن نعمان احول سفارش كرد كه كار به
پنهانى كند و به تقيه ملتزم باشد.اگر اخلال بعضى ازصحابه او در افشاى اسرار نبود و مطالبى
را كه نمى خواستند فاش گردد پنهان نگاه ميداشتند،چيزى نمانده بود كه كوششهاى امام(ع)
به نتيجه رسد.

از سخنان امام(ع)است كه فرمود:«هر كس سر ما را بپراكند مانند كسى است كه به روى ما
شمشير كشد.خداى رحمت كند بنده اى را كه مكنون علم ما را مى داند و آنرا در زير پاى خود
به خاك مى سپارد..اى نعمان من با فردى از شما چيزى ميگويم،اگر از قول من نقل كند،با اين
كار براى خودلعنت مرا خريده است و من نيز از او برى هستم.پدرم فرمود چه چيز
تحملش سختر از تقيه است.تقيه سپر مؤمن است.و اگر تقيه نباشد،خداى پرستيده نشود.

اى پسر نعمان كسى كه اسرار ما را بر ملا ميسازد مانند كسى است كه باشمشير خود ما را
بقتل برساند بلكه گناه او بزرگتر است.

/ 173