هدفهاى نيابت - زندگانی تحلیلی پیشوایان ما ائمه دوازده گانه (ع) نسخه متنی

هدفهاى نيابت

نمايندگى و نيابت امام(ع)دو هدف داشت:

1-آماده كردن ذهن امت از معنى و مفهوم «غيبت كبرى »و عادت دادن تدريجى مردم به
پنهانى زيستن و جلوگيرى از غافلگير شدن در موضوع غيبت،اگر امام(ع)بطور ناگهانى غيبت
ميكرد،بسا كه با انكار مطلق وجودمهدى(ع)مواجه مى گرديدند.

ازين رو برنامه ريزى دو امام،هادى و عسكرى عليهما السلام،اين بودكه امام به تدريج از ميان
امت پنهان گردد و امام عسكرى(ع)مدت اين تدريج را دو برابر كرد و امام مهدى(ع)چنانكه
گفتيم،شخصا بر مدت روى پوشيدن از مردم،به تدريج افزود.

دوران نيابت نيز يكى از مراحل و دورانهائى بود كه اذهان،رفته رفته آماده آن شدند.

2-قيام نيابت براى رعايت شان پايگاههاى مردمى طرفدار امام(ع)

و وظيفه برقرار كردن رابطه بين آنان،تا پس از پنهان شدن امام(ع)از صحنه زندگانى در
دوران غيبت كبرى،كارها و مصالح آنانرا مورد رسيدگى قرار دهند.

نواب،اين قسمت از ماموريت خود را به بهترين نحو انجام دادند ومصالح و امور پايگاهها را در
سخترين شرايط اجتماعى و سياسى كه بى اندازه پيچيده و دشوار بود حفظ كردند.

نيابت و نمايندگى از طرف امام مهدى(ع)،شصت و نه سال و ششماه و پانزده روز ادامه داشت
و اين مدت،«غيبت صغرى »نام دارد.«عثمان بن سعيد»،نخستين نايب،به مدت پنجسال در آن
سمت انجام وظيفه كرد.

محمد بن عثمان،نايب دوم،در حدود چهل سال از آنمدت عهده داروظيفه بود.

حسين بن روح،نايب سوم،بيست و يكسال،و على بن محمد سهرى خلف او نايب چهارم،مدت
سه سال در نيابت باقى ماند.

غيبت صغرى در سال 329 پايان يافت و در آنگاه عمر شريف امام هفتاد و چهار سال بود چهار
سال و نيم از آن عمر شريف را در هنگام زندگى پدر بزرگوارش(ع)گذراند و شصت و نه سال و
نيم و پانزده روز در غيبت صغرى بود.

آنگاه غيبت كبرى آغاز گرديد تا خداى تبارك و تعالى به او اجازت ظهور دهد تا زمين را پر از
عدل و داد كند.زان پس كه از ظلم و جور مملوشده باشد.