صفت «حلم» و قايه سالك است
چه بسا سالك در حركات و سكنات خود، چه در ظاهر و چه در باطن، چه دانسته و چه ندانسته، خطاها داشته باشد كه اگر وقايهاى نباشد، ممكن است بعضى خطاها او را مشمول غضب و طرد حضرت حق كند، و در سلوك خود ناموفق باشد. اما اگر وقايهاى داشته باشد كه موجب عنايت خاص حضرت حق مىگردد و جناب او به لحاظ عنايت خاصهاش وى را از شمول غضب خود حفظ مىكند، در اين صورت، وى از غضب و طرد او محفوظ و در سلوك خود موفق خواهد بود.صفت «حلم» وقايهاى است براى سالك، و خداى متعال به باطن شخص حليم نظر دارد، و او را از شمول غضب وطرد خود، حفظ مىفرمايد.
تو ز غفلت بس سبو بشكستهاى
عفو كن تا عفو يابى در جزا
موشكافان قدر را هوشدار
قصه ما را تو نيكو گوش دار
بر اميد عفو دل بر بستهاى
مىشكافد مو قدر اندر سزا
قصه ما را تو نيكو گوش دار
قصه ما را تو نيكو گوش دار