آن پيك نامور كه رسيد از ديار دوست
خوش مىدهد نشان جلال و جمال يار
دل دادمش به مژده و خجلت همى برم
زين نقد كم عيار كه كردم نثار دوست
آورد حرزجان ز خط مشكبار دوست
خوش مىكند حكايت عز و وقار دوست
زين نقد كم عيار كه كردم نثار دوست
زين نقد كم عيار كه كردم نثار دوست
بر در ميخانه رفتن كار يكرنگان بود
خود فروشان را به كوى مىفروشان راه نيست
خود فروشان را به كوى مىفروشان راه نيست
خود فروشان را به كوى مىفروشان راه نيست
[1]. سوره علق، آيه14.