مبانی نظری تزکیه جلد 1

خطاست. و اگر چنين نيست، سرزنش حضرتش را چه معنايى مى‏توان يافت؟!

(حافظ)

در مقام سرزنش به آن جمع مى‏فرمايد، من اصحاب و پيروان پيامبر را چنين ديدم، و از شما كسى را نمى‏بينم كه مانند آنان باشد. و در حقيقت، به آن جمع، به من و تو، به همه غافلان بى‏خبر، و به همه مدعيان بى حقيقت مى‏گويد، طريق نجات، راه و رسم بندگى، و آداب فقر و طلب، اين نيست كه شما داريد.

(حافظ)

و بالاخره، به آن جمع و اين جمع مى‏گويد، مقصد بسى بزرگ، ومقصود بسى بالاست، و آنها كه مى‏خواهند راه به سوى مقصد و مقصود برند، بايد احكام عشق و طلب را از ياران صادق پيامبر بياموزند، وآداب فقر ونيازرا از آن سوختگان ياد بگيرند.

(حافظ)

قرآن كريم سوخته دلان بيدارى را كه در خلوت شب در سجده‏هاى طولانى هستند، با غافلان يكى نمى‏داند، و اين موضوع را با لحن مخصوصى بيان مى‏كند كه هر كس از اهل اشارت باشد، نتيجه مى‏گيرد سجده طولانى در سفر الى الحق يك ضرورت، و ترك آن نيز يك خطا و خسران براى طالبان قرب و لقاست.

بيان قرآن در اين باب چنين است:

«أمن هو قانت آناء الليل ساجداً و قائماً يحذر الاخرة و يرجوا رحمة ربه قل هل يستوى الذين يعلمون و الذين لا يعلمون انما يتذكر اولوالالباب». [1] يعنى «آيا آن كس كه شب را در خضوع و خشوع بندگى، در حال سجده و قيام مى‏گذارند، و از آخرت مى‏ترسد، و چشم اميد به رحمت پروردگارش دارد،

[1]. سوره زمر،آيه 9.