سقوطي پس - لحظه ها و صحنه (مجموعه شعر) نسخه متنی

سقوطي پس

شبي به گوشه ي خلوت
خدا خدا کردم

ز روي صدق به دلخستگان
دعا کردم

ز سينه آه کشيدم
دلم آه شکست

در آن شکستگي دل
چه گريه ها کردم

به شوق سجده فتادم
به خاک گرم نياز

نمازهاي ز
کف رفته را قضا کردم

در آن صفاي سحر با
طواف کعبه ي عشق

ز مروه سعي
پر از جذبه تا صفا کردم

چه حال رفت
ندانم که با عنايت اشک

به بحر رحت بي
منتها شنا کردم

ز تن رها شدم
و روح من صعود گرفت

به دل هواي
ملاقات کبريا کردم

صداي بال ملايک
نشست در گوشم

هماي عشق شدم
سير در سما کردم

چکيد اشک خلوصم به
بالهاي سپاس

چو با ملايکه پرواز
تا خدا کردم

چه گويمت که چه شد
جذبه بود و رحمت دوست

به حيرتم که کجا بودم و
چها کردم

ز بخت بد پس
از آن شب روا ن پاکم را

به دست نفس هوس آزما
فنا کردم

کنون سزاست بر احوال
خود بگريم زار

از آنکه حال
مناجات را رها کردم

هواي نفس ندانم
چه کرد با دل من

که خويش را ز شب
عاشقان جدا کردم

خداي من همه دم
باب رحمتت بازست

منم که از تو
جدا ماندم و خطا کردم

بهار عشق خزان شد
چه بي خبر ماندم

گريخت فيض سحر اين
خطا چرا کردم

رواست برق ندامت
بسوزدم همه عمر

که با اطاعت دل
پشت بر خدا کردم