لطفا منتظر باشید ...
زكات و... بهره اى نمى برند و هدايتى نمى يابند.2 ـ در روايت ديگرى پس از بيان پنج امر ياد شده ، فرمود:(... وَ لَمْ يُنادَ بِشَىْءٍ كَما نُودِىَ بِالْوَلايَةِ)(196)
به هيچ چيزى به اندازه ولايت فرياد زده نشده .3 ـ در روايـتـى طـولانـى از امـيـر مـؤ مـنـان (ع) نـيـز نقل شده كه فرمود:(... ثُمَّ الْوَلايَةُ وَ هِىَ خاتِمَتُها وَالْحافِظَةُ لِجَميعِ الْفَرائِضِ وَالسُّنَنِ)(197)
... در آخر، ولايت است و آن نگهدارنده همه واجبات و مستحبات است .هـر چـنـد ايـن روايـات در مـورد ولايـت پيغمبر اكرم (ص) و ائمه (ع) وارد شده است ، ليكن بـراساس ديگر
نصوص ، ولىّ فقيه نيز از جانب آن بزرگواران منصوب شده و ولايت او اسـتـمـرار ولايـت آن بـزرگواران
است . بنابراين ، ولايت از اهميت فوق العاده اى در اسلام بـرخـوردار است و همان طور كه از روايات
استفاده مى شود، ولايت ، نگهبان اسلام و حافظ هـمـه شـريـعـت و احـكـام آن اسـت و در ايـن ولايـت و
رهـبـرى فـرقـى مـيانِ ولايت امام معصوم و منصوبان از سوى او در زمان حضور و غيبت وجود ندارد.
ولايت پيامبر(ص)، ائمّه (ع) و فقيه جامع الشرايط
ولايـت و حـق حـاكـميت ، در درجه اوّل تنها از آنِ خداوند سبحان است . چنان كه در قرآن كريم ولايت رااز آنِ خود دانسته ، مى فرمايد:(... فَاللّهُ هُوَ الْوَلِىُّ)(198)
ولى ، تنها خداست .ولايـت بـر مـؤ مـنان در آيات ديگرى از قرآن كريم از طرف خداوند به پيامبر اكرم (ص) واگـذار شده و در
پايان عمر شريف آن حضرت ، به امر الهى به امير مؤ منان على (ع) و سپس به ائمّه اطهار(ع) رسيده است و خاتم
الاوصياء حضرت مهدى (عج) نيز از زمان غيبت ، آن را به فقهاى واجد شرايط واگذار فرموده است . در آيه اى
از قرآن مى خوانيم :(اِنَّمـا وَلِيُّكـُمُ اللّهُ وَ رَسـُولُهُ وَالَّذينَ امَنُوا الَّذينَ يُقيمُونَ الصَّلوةَ
وَ يُؤْتُونَ الزَّكوةَ وَ هُمْ راكِعُونَ)(199)
سـرپرست و ولىّ شما، تنها خداست و پيامبر او و آنها كه ايمان آورده اند، همانها كه نماز را بر پا مى
دارند و در حال ركوع ، زكات مى دهند.(200)
توضيح
ولايت رسول خدا(ص) سه شعبه دارد:1 ـ ولايت تكوينىمـنظور از ولايت تكوينى ، سلطه و قدرت تصرّف و نفوذ اداره يك انسان در عالم تكوين و جـهـان آفـريـنـش
اسـت هـر چـنـد كـه ايـن قـدرت فـى الجـمـله در بـرخـى از اجـزاى آن بـاشـد.(201) ايـن شـعـبـه از
ولايـت ، مـخـصـوص مـرتـبـه وجـودىِ رسـول اكـرم (ص) و نـيـز هـر كـدام از مـعـصومين (ع) در زمان
امامت و ولايتشان بوده است و موهبتى الهى است .2 ـ ولايت تشريعى
مـنـظور از اين نوع ولايت ، تشريع و وضع سنن واجب يا مستحب است كه براساس روايات بـسـيـارى ،
اخـتصاص به شخص پيغمبر اكرم (ص) دارد. آن حضرت سنت هايى را به اذن پـروردگار به عنوان سنن واجب وضع
كرده ، مانند ركعت هاى اضافى نماز كه بر هر يك از نـمـازهـاى ظـهـر، عصر و عشا دو ركعت و در نماز مغرب
، يك ركعت افزود و خداوند، آن را امضا و تاءييد نمود.(202)
هـمـچـنـيـن روزه مـاه شـعـبـان و سـه روز از هـر مـاه از سـنـن مـسـتـحـبـى اسـت كـه رسول خدا(ص) به
عنوان روزه مستحبى بر روزه واجب ماه رمضان افزود.(203)
3 ـ رهبرى و هدايت امّت
شـعـبـه سـوّم ولايـت تـفـويـض شـده از سـوى خـداونـد بـه رسـول خـدا(ص)، حـكومت ، سياست و رهبرى
