حکمت 032 - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه نهج البلاغه - نسخه متنی

محمد بهشتی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

حکمت 032

بخشنده باش ولى نه تا سرحد اسراف و بيجا، اندازه گير باش نه سخت گيرنده.

حکمت 033

برترين توانگرى و بى نيازيها همانا ترك آرزوها است.

حکمت 034

هر كس بشتابد به سوى چيزى كه مردم آن را خوش ندارند، درباره اش مى گويند چيزى را كه نمى دانند.

حکمت 035

هر كس رشته اميد و آرزويش را دراز گردانيد، كردار را بد ساخت.

حکمت 036

(هنگامى كه آن حضرت عليه السلام با سپاهيانش رهسپار شام بود در راه كشاوران انبار با آن حضرت برخورد نموده از اسبان خود پياده شدند و در برابرش زانو زدند و به ستايش او پرداختند، حضرت فرمودند: اين چه كارى بود شما كرديد؟ گفتند: اين رسم و اخلاق ما است كه سرداران و فرمانروايان خود را به آن احترام مى كنيم، آنگاه امام فرمود:) به خدا سوگند فرمانروايان شما بدين كار از شما سودى نبردند، و شما بيهوده خود را در دنيا به رنج و مشقت مى اندازيد، و در آخرت بدبخت مى سازيد، و چه زيانكار است مشقت و سختى كه در پى آن عذاب باشد، و چه اندازه سودمند است آسايش و آرامشى كه توام با ايمنى از آتش دوزخ باشد.

/ 258