هنگامى كه به آرزوهايت نرسيدى، غمين و اندوهگين مشو و به هر حال هستى باك نداشته باش.
حکمت 067
نمى بينى نادان را مگر آنكه كارش يا افراط است يا تفريط.
حکمت 068
چون عقل و خرد به حد كمال رسد، پرگوئى كاهش يابد.
حکمت 069
روزگار تن را فرتوت، و آرزوها را تازه و نو مى سازد، و مرگ را نزديك و اميد را دور مى گرداند، هر كه به آن دسترسى يابد از پا درآيد، و آنكه مقهور دنيا نگشت و چيزى نجست، گرفتار سختى گرديد.
حکمت 070
آنكس كه خويشتن را پيشواى مردم نمود، بايد پيش از تعليم مردم خود را تعليم دهد، و بايد ادب آموختن او با رفتار و روشش پيش از ادب آموختنش به زبانش باشد، و آنكه آموزگار و پروردگار خود باشد، بيشتر سزاوار احترام است تا آنكه آموزگار و پروردگار مردم شود.
حکمت 071
نفسى كه مرد مى كشد، گامى است كه او را به اجلش نزديك مى كند.