خطبه 006-آماده نبرد - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه نهج البلاغه - نسخه متنی

محمد بهشتی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

خطبه 006-آماده نبرد

من مانند كفتار نيستم (اين گفتار را امام على عليه السلام در هنگامى بيان فرموه است كه بعضى از مردم به آن حضرت يادآورى كردند تا از تعقيب طلحه و زبير كه بنا به عادت خود، پيمان شكسته و به بصره گريخته بودند دست بردارد و به جنگشان نپردازد امام على عليه السلام چنين فرمود): سوگند به خدا، من مانند كفتار (آن حيوان احمق بى مقدار) نيستم، كه چون پايكوبى داميار را بر در لانه خويش مى شنود فريب مى خورد و به زانو درمى آيد، تا وى برسد و شكارش نمايد. ولى من به يارى انسان حق طلب، صورت آنان را كه بدان پشت كرده اند با سيلى برمى گردانم، و به يارى شنونده فرمانبردار، گنهكار آشوبگر را خواهم گرفت تا آن زمان كه واپسين روز حياتم فرارسد. پس به خدا سوگند كه هميشه، من از آن هنگام كه پيامبر (ص) جان به جان آفرين تسليم كرده تا امروز از حق قانونى خويش رانده شده و ديگران در قلمرو اختصاصى من به تاختن درآمده اند.

خطبه 007-نكوهش دشمنان

سرزنش پيروان شيطان مردمى شيطان را تكيه گاه شئون زندگى خويش ساختند، و شيطان نيز آنها را به يارى و همكارى خود برگزيد. اين موجود پليد در درون سينه يكايكشان تخم گناه افشاند و جوجه كرد، و در آغوششان پرورش يافت، كم كم با كلام ناپسند به نرمى با ايشان در سخن آمد و بدين گونه، آنان را از بديهاى خود بارور كرد تا به آنجا كه با چشمان آنها مى ديد و با زبانشان سخن مى گفت، سرانجام نتيجه اين شد كه آنان را مركبى براى راندن در لغزشگاهها گردانده و خطا و انحراف را در ديدگاهشان بياراست، كارهايشان بسان كار كسى بود كه شيطان او را در توانايى خود شريك قرار داده باطل را از زبانش بيرون بياورد.

خطبه 008-درباره زبير و بيعت او

سخنى درباره زبير زبير گمان مى كند با دستش بيعت كرده، ولى با قلبش بيعت نكرده است، به بيعت خويش مقر است و ادعا دارد كه در باطن خلاف آن را پنهان داشته. پس حال كه چنين است او بايد براى اين ادعا دليل روشنى بياورد و اگر نتواند دليلى بياورد بايد از همان درى كه رفته است بازآيد.

/ 258