لطفا منتظر باشید ...
خطبه 069-پس از ضربت خوردن
درد دل با رسول خدا (امام در سحرگاه شبى كه روزش ضربت زده شد، و آن در صبح روز نوزدهم رمضان سال چهل هجرى بود فرمود:) نشسته بودم كه ناگهان خواب بر چشمانم مسلط شد، و پيامبر گرامى صلى الله عليه و آله بر من آشكار گرديد، گفتم: اى رسول خدا دور از تو چه كجيها و نارواييها و دشمنيها كه من از امت تو ديدم فرمود: نفرينشان كن. گفتم: خدا بجاى آنها بهترين اشخاص را به من بدهد و بجاى من بدترين كس را برايشان بگمارد. سيدرضى فرمايد: مراد از لفظ اود كجى و از لفظ لدد دشمنى است و اين يكى از فصيح ترين كلمات است.خطبه 070-در نكوهش مردم عراق
در نكوهش مردم عراق (در جنگ صفين همين كه لشكر شام شكست خوردند، نيرنگ به كار بردند و به دستور عمروعاص قرآنها را بر سر نيزه ها نمودند. بر اثر اين نيرنگ عراقيان ناگزير دست از جنگ كشيدند. اما پس از داورى پشيمان شدند، حضرت فرمود:) پس از ستايش خداوند تعالى و درود بر پيامبر اكرم، اى مردم عراق شما مانند آن زن آبستنى هستيد كه پس از تحمل مدت حمل بچه را سقط نموده مرده بيندازد و شوهرش نيز بميرد و دوران بيوگيش به درازا بكشد، و از غصه بيمار شده و زندگى او از هم بپاشد. و چون ديده از گيتى فروبندد بيگانه ترين اشخاص ميراث و بازمانده اش را به يغما برد. آگاه باشيد سوگند به خدا من به دلخواه خود به اين سرزمين نيامدم، بلكه به آمدن مجبور شدم. شنيده ام كه گفته ايد: دروغ مى گويد. خدا شما را بكشد، بر كه دروغ مى گويم؟ آيا بر خدا دروغ مى بندم؟ من كه نخستين كسى بودم به خدا ايمان آوردم. يا بر پيامبر او دروغ مى بندم؟ و حال اينكه من اولين مردى بودم كه رسالتش را باور كردم و آن را از دل و جان پذيرفتم. سوگند به خدا چنين نيست (كه شما مى گوييد) وليكن سخنان من همه صحيح و گفتارم تمام فصيح است، شما كه در آن هنگام حاضر نبوديد، و لياقت شنيدن آن را نداشتيد. واى بر مادر او (كه مرا تكذيب مى كند يعنى مادر به عزاى او بنشيند، زيرا) من دانش و خرد را پيمانه وار و بى بها در دسترستان گذاشتم. اگر او را ظرفى باشد. و البته راستى گفتار مرا پس از اين با همه وجود حس خواهيد نمود.
خطبه 071-درود بر پيامبر
آموزش دعاء بار خدايا اى گستراننده زمينها، و اى نگهدارنده آسمانها، و اى آفريننده دلهايى كه سرشت آنها آميخته با بدبختى است، و يا اينكه سعادتت و خوشبختى را برگزيده، قرار بده بزرگترين درودها و افزونترينن بركتهايت را بر محمد، بنده و پيامبرت كه (وحى و رسالت) پيامبران پيشين بدوختم، و راه بسته شده را گشود، حق را از در راستى آشكار ساخت، و كژى را با شيوه درستى برانداخت. و بر سركشى تو سنان وحشى ضلالت و گمراهى خفتان و مهار بست، و رسالتش را با توانايى و پاكبازى انجام داد. و به امر و فرمانت چنان كه شايد و بايد قيام كرد، و براى به دست آوردن خوشنودى تو شتاب نمود، بدون آنكه از سبقت و پيش افتادن بماند، و در اراده و تصميمى كه داشت هيچگاه دستخوش سستى و زبونى نگشت. و وحى تو را ضبط كرد، و عهد و پيمانت را نگاه داشت، و در اجراى دستورهايت پافشارى ورزيد، تا آنجا كه درونها با پرتو آيينت روشن گرديد، و راز آفرينش و هستى را به همه بياموخت، و با فروغ تابناكش تاريكيهاى زندگى را برافروخت. و به سبب آن حضرت دلهايى كه در فتنه ها و گمراهيها فرورفته بودند هدايت شدند، و پرچمهاى ديانت و احكام درخشان را برپا كرد، پس او امين درستكار و خزينه علم و رازهاى تو مى باشد، و در روز رستاخيز گواه و شاهد كارهاى امت از جانب تو است، و برانگيخته به راستى از جانب تو، و فرستاده تو به سوى خلق مى باشد. پروردگارا در سايه نيكى و بخشش خويش جايى وسيع و سزاوار برايش بساز، و از در فضل و كرمت به پاداشهاى نيكو بنواز. بار خدايا بناى عالى او را بر بناى بناكنندگان پيش برترى ده و جايگاه و منزلتش را در پيشگاهت گرامى و ارجمند دار. و نورش را تمام گردان، و بپاداش اينكه او را به رسالت برانگيختى گواهيش را پذيرفته، گفتارش را پسنديده قرار ده كه راست گفتار بود و ميان حق و باطل را جدا مى نمود. پروردگارا ما را با او در بهشت جاودان دمساز بنماى، در جايى كه زندگى آن خوش و نعمتش جاودانى و خواهشهايش مطلوب و هوسهاى آن برآورده و جاى وسيع آسايش و مركز راحت و اطمينان با تحف و ارمغانهاى نيكو است.
