حکمت 062 - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

حکمت 062

دوستان را از دست دادن مايه تنهائى است و در غربت زيستن.

حکمت 063

چشم پوشيدن از حاجت و از دست دادنش آسانتر تا از ناكس درخواست كردن.

حکمت 064

از بخشش اندك شرم مكن، زيرا نوميد كردن سائل كمتر از آن است.

حکمت 065

عفت و پاكدامنى زينت نادارى و تنگدستى است، و سپاسگزارى زيور توانگرى است.