بنى اميه را زمان فرصت و ميدان مهلتى است تا در آن بتازند پس آنگاه كه با يكديگر اختلاف پيدا كنند كفتارها فريبشان دهند و بر آنها چيره شوند. سيدرضى فرمايد: مردود از ارواد بر وزن مفعل و معنى آن مهلت و فرصت دادن است و اين از رساترين و شگفت انگيزترين سخنان مى باشد، گويا امام عليه السلام زمان مهلتى را كه در آنند به ميدانى تشبيه فرموده اند كه تا پايان آن مى تازند، و همين كه به پايانش برسند رشته نظام و آراستگى كار آنان بعد از آن گسيخته مى گردد.
حکمت 457
آن حضرت عليه السلام در مدح و ستايش انصار (اهل مدينه كه پيامبر اكرم را يارى نمودند) فرمودند: به خدا سوگند كه انصار با دستان بخشنده و زبانهاى گويا، دين اسلام را تربيت و پرورش دادند چنانكه كره اسب از شير گرفته شده تربيت مى شود.
حکمت 458
چشم بند و رشته ارتباط نشستن گاه است. سيدرضى فرمايد: اين سخن از استعاره هاى شگفت انگيز است، گويا حضرت نشستن گاه را به ظرف و چشم را به بند تشبيه فرموده زيرا بند كه باز شد آنچه در ظرف است فروريزد و مشهورتر و آشكارتر آن است كه اين كلام از فرمايش پيامبر صلى الله عليه و آله مى باشد، و گروهى آن را به اميرالمومنين عليه السلام نسبت داده اند، و مبرد هم اين مطلب را در كتاب مقتضب در باب لفظ به حروف آورده است، و ما نيز درباره اين استعاره در كتاب خود كه مجازات الاثار النبويه ناميده شده است سخن گفته ايم.
حکمت 459
فرمانروائى، تدبير زندگانى و سياست آئين ايشان را (مسلمانان را) در دست گرفت و قيام نمود و پايدارى ورزيد (منظور پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله است) تا آنكه دين قرار گرفت و استوار گشت.
حکمت 460
مردم را روزگارى سخت و پرآزار در پيش است، در آن زمان توانگر بر آنچه در دست او است مى نگرد و از بخشش آنچه در اختيار دارد بخل ورزد با اينكه به اين كار مامور نيست و خداوند سبحان فرموده: و لا تنسوا الفضل بينكم (فضل و بخشش خدا را ميان خود از ياد مبريد). در آن روزگار اشرار و بدكاران به سركشى پردازند و بلندپايه گردند و اخيار و نيكان خوارمايه شمرده شوند، و با بيچارگان و درماندگان خريد و فروش كنند در حالى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم از خريد و فروش با بيچارگان و درماندگان جلوگيرى فرموده.
لطفا منتظر باشید ...
