دو تن درباره من هلاك و تباه شوند، يكى دوستى كه در دوستيش زياده روى كند، و ديگرى بهتان زننده اى كه به من تهمت بندد و افتراء زند. سيدرضى فرمايد: اين فرمايش همچون فرمايش ديگر آن حضرت عليه السلام است كه فرمود: دو كس در عقيده به من هلاك و تباه شدند: يكى دوستدار زياده رو و ديگرى دشمن بسيار كينه ورز.
حکمت 462
از امام عليه السلام معناى توحيد و عدل را پرسيدند، فرمود: توحيد و يگانه دانستن خدا آن است كه او را در وهم و انديشه نياورى، و عدل آن است كه هرگز به او تهمت نزنى.
حکمت 463
امام عليه السلام در دعا و نيايشى كه در آن از خدا درخواست باران مى كرد عرض نمود: خدايا، از ابرهاى رام بر ما بران ببار، نه با ابرهاى سخت نافرمان. سيدرضى فرمايد: اين سخن حضرت از سخنانى است كه زيبائى، رسائى و فصاحت آن شگفت آور است، امام عليه السلام ابرهاى با رعدها و برقها و بادها و صاعقه ها را به شتران سركشى كه روى دو پا بلند مى شوند و ركاب نمى دهند و نمى گذارند بار بر آنها نهند و سواران خود را بر زمين فرومى افكنند تشبيه فرموده است و ابرهائى كه از اين چيزهاى ترسناك بدوراند به شتران رام فرمانبر كه شيرشان را مى دوشند و بر آنها سوار مى شوند تشبيه نموده است.
حکمت 464
به اميرالمومنين عليه السلام گفتند: يا اميرالمومنين چه خوب بود اگر موى سفيد محاسن خويش را تغيير مى دادى و خضاب و رنگ مى نمودى. فرمود: خضاب زينت و آرايش است، ولى ما گروهى مصيبت ديده و سوگواريم. سيدرضى فرمايد: منظورش اين بود كه بر وفات رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم عزاداريم.
لطفا منتظر باشید ...
