خطبه 153-در فضائل اهل بيت
اندرز به مردم و فضايل خاندان پيامبر ديده دل خردمند كه با آن سرانجام كار خود را مى بيند، و به پستى و بلندى زندگى خويش پى مى برد، دعوت كننده، پيامبر خدا است كه مردم را به دين مبين اسلام دعوت فرمود، و امامى به سرپرستى پرداخت، پس دعوت كننده را پذيرا شويد، و از آن راهى كه امام نشان مى دهد برويد، گمراهان و مردم دورو در درياهاى فتنه ها فرورفته اند و سنتها را كنار نهاده بدعتها را گرفته اند، مومنان پاكدل به گوشه اى خزيده دم از سخن فرومى بندند، و دروغپردازان گمراه زبان درآورده به همه مى خندند، ما در مقام نزديكى به فرستاده خدا مانند جامه تن او هستيم و از اصحاب و ياران و نزديكانش مى باشيم، ما خزانه داران رازها و درهاى خانه دانش او هستيم (از اينرو است كه پيامبر اكرم فرمود: انا مدينه العلم و على بابها، فمن اراد المدينه فليات الباب يعنى من شهر دانشتم و على دروازه آن است، و كسى كه بخواهد به شهرى بيايد بايستى از دروازه وارد شود) و به درون خانه ها نمى توان رفت مگر از درهاى آنها، پس كسى كه از غير درها پا در آنها بگذارد درد ناميده مى شود.آيات كريمه قرآن آنچه در مدح و منقبت علم و هدايت است درباره ايشان نازل شده و بى گمان دلهاى آنان گنجينه هاى معرفت كردگار بخشنده و مهربان است، چنانچه لب به سخن گشايند راست گفتار، و اگر لب از سخن فروبندند ديگرى را ياراى پيشى گرفتن بر آنان نيست، از اينرو شايسته است كه پيشواى هر قوم و ملتى به پيروانش راست گويد و طريق صداقت پويد، و بايد انديشه كند و عقل خود را متوجه سازد، و بايد از فرزندان آخرت باشد، زيرا از آنجا آمده و به سوى آن بازمى گردد، پس كسى كه چشم دل گشوده، و كارى را از روى بينش انجام مى دهد، در درجه اول وظيفه اش اين است كه بداند آيا آن عمل به زيان و يا سود او است؟ پس اگر به سود او است آن را به جا آورد، و اگر به زيانش باشد ترك نمايد، زيرا كسى كه از روى نادانى كارى انجام دهد همچون كسى است كه در غير راه سير مى كند، پس دور شدنش از راه روشن چيزى به او نمى افزايد مگر دور شدن از مطلوب او، اما كسى كه دانسته به عملى مبادرت مى ورزد، چنان است كه در راهى روشن و استوار همى رود و عملش هم به اندازه تلاشى كه مى نمايد مى ارزد، اينك بيننده خوب بنگرد آيا رفتنى است يا برگشتنى؟و بدان و آگاه باش براى هر ظاهر و آشكارى برابر آن باطن و پنهانى است، پس آنچه را ظاهر نيكو باشد باطنش هم نيكو است، و آنچه را ظاهرش زشت و بد باطنش زشت و ناپاك است، و پيامبر صادق صلى الله عليه و آله فرمود: خداوند بنده اى را دوست مى دارد، و عملش را دشمن، و عملى را دوست مى دارد، و صاحبش را دشمن، و بدان كه هر كارى و كردارى مانند گياه است، و هيچ گياهى نيست كه از آب بى نياز باشد، و آبها نيز گوناگونند، گياهى كه درست آبيارى شود نهالش نيكو و ميوه اش شيرين خواهد بود، و گياهى كه آب ناپاك و بد مى آشامد نهالش پليد و برش تلخ خواهد نمود.