آن خير و خوشى كه در پى آن آتش دوزخ باشد خير و خوشى نيست، و آن شر و ناخوشى كه به دنبالش بهشت باشد شر و ناخوشى نيست، و هر نعمتى پائين تر از بهشت كوچك و بى ارزش است، و هر بلاء و گرفتارى جز آتش آسايش و آسودگى است.
حکمت 381
بدانيد كه يكى از گرفتاريها فقر و تنگدستى است، و سخت تر از تنگدستى بيمارى و رنجورى تن است و بدتر از بيمارى تن همانا بيمارى و تيرگى دل است، بدانيد كه از نعمتها فراخى مال است و بهتر از فراخى مال، درستى تن و بهتر از درستى تن، دل از گناه محفوظ بودن. همانا تندرستى پرهيزكارى دل است.
حکمت 382
مومن بايد اوقات شبانه روزش را به سه بخش تقسيم نمايد: ساعتى با پروردگارش به راز و نياز پردازد و ساعتى صرف امور زندگانى و فراهم آوردن روزى سازد و ساعتى تن و جانش را با لذتهاى حلال و نيكو بنوازد. و شايسته نيست خردمند جز براى سه كار سفر نمايد: اصلاح و مرمت كردن زندگى، گام برداشتن در راه معاد روز قيامت، لذت بردن و كامجوئى در آنچه حرام و ناروا نيست.
حکمت 383
به جهان بى اعتنا باش و پارسائى پيشه كن تا خداوند تو را به زشتيهايش بينا سازد، و غافل مباش چه از تو غفلت نشود.
حکمت 384
سخن گوئيد تا شناخته شويد همانا كه مرد در زير زبانش پنهان است.