حکمت 210 - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

حکمت 210

بيشتر لغزشگاههاى خردها زير درخشندگيهاى آزها است.

حکمت 211

انصاف نيست و از عدل و داد به دور است آدمى درباره كسى كه مورد اعتماد است صرفا روى بدگمانى داورى كند.

حکمت 212

بدتوشه اى است به سوى آخرت بردن دشمنى و ستم بر بندگان خدا كردن.

حکمت 213

از بهترين كارهاى آدم كريم و بزرگوار آن است كه ديده از عيب ديگران فروپوشد.

حکمت 214

آن را كه شرم، جامه خود بر او پوشاند، مردمان عيب او نبينند.