اجر و پاداش مجاهدى كه در راه خدا پيكار مى كند و كشته مى شود، بيشتر از آن كسى نيست كه بتواند عمل حرام و ناشايسته انجام بدهد ولى خوددارى كند و به راه پاكدامنى رود، همانا كه انسان پاكدامن نزديك است فرشته اى از فرشتگان گردد.
حکمت 466
قناعت، مالى است كه نابود نمى شود. سيدرضى فرمايد: برخى از علماى عامه، اين سخن را از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم روايت نموده اند.
حکمت 467
امام عليه السلام هنگامى كه زياد بن ابيه را در كشور ايران به فارس و شهرهاى تابع آن به جاى عبدالله بن عباس گماشتند، در ضمن سخنان مفصلى كه ميان ايشان بود وى را از زياده گرفتن ماليات نهى نمود و فرمود: داد و دهش پيشه ساز و از سختگيرى و ستمگرى و بيراهه رفتن بپرهيز، زيرا بيهوده سختگيرى كردن توده مردم را به جلاى وطن وامى دارد، و از داد به بيداد و ستم گرائيدن انسان را به سوى شمشير بران مى كشاند.
حکمت 468
سخت ترين و سنگينترين گناهان گناهى است كه شخص آن را سبك و آسان شمارد.
حکمت 469
خداوند از نادانان عهد و پيمان نگرفت كه ياد گيرند، مگر آن هنگام كه از دانايان عهد و پيمان گرفت كه ياد دهند.
حکمت 470
بدترين و ناشايسته ترين برادران دينى آن است كه انسان به خاطر او به رنج افتاده و پيوسته از وى آزار بيند. سيدرضى فرمايد: زيرا تكليفى كه افزون از رنج و طاقت باشد سبب مشقت و رنج است و آن بدى است كه لازم دوست و برادرى است كه برايش رنج برده مى شود پس او بدترين برادران مى باشد.