11) شعرى از شافعى - کرامات العلویه نسخه متنی

11) شعرى از شافعى

شافعى شيخ سنت و پيشواى جماعت، مردى كه يك فرقه عظيم از فرقه هاى چهارگانه ملت اسلام را رهبرى مىكند در فضيلت على عليه السلام سخنى مىگويدكه علماء ارجمند اماميه اين سخن را غلو و گزاف مىشمارند و روا نمى دارند.آقا على عليه السلام را تا اين پايه بستايد.

شافعى كه خود پيرو سنت است عاشقانه و حتى عابدانه از آقا على عليه السلام ياد مىكند و مىگويد:

آنچه شافعى گفت:

اگر على مرتضى عليه السلام خود را آنطور كه بود نشان مىداد مردم جهان همه در برابرش سر سجده بر زمين مىگذاشتند،شافعى مىميرد ولى

نمى داند كه خداى او الله است يا على عليه السلام.

شافعى در دوستى اهل بيت تا به حدى رسيده بود كه به رفضش نسبت داده اند و او را محبوس نمودند و او در آن معنى شعرى گفته است و يك بيت اين است:

اگر به محب آل محمد و على رافضى مىگويند پس شاهد باشند قرآن و عترت كه من رافضى و شيعه هستم.