8) بخشش در ركوع - کرامات العلویه نسخه متنی

8) بخشش در ركوع

به اتفاق شيعه و سنى اين آيه در شاءن آقا اميرالمؤمنين عليه السلام وارد شده است (انما وليكم الله و رسوله و الذين آمنوا الذين يقيمون الصلوة و يؤتون الزكوة و هم راكعون.)

هرآينه تنها ولى و سرپرست شما خداوند است و فرستاده اش كسانى كه ايمان آوردند همان كسانى كه نماز برپاداشته و در حال ركوع زكوة مىدهند. (سوره مائده آيه 55)

ثعالبى كه يكى از بزرگان علماى سنت است در تفسير اين آيه از ابوذر (رحمة الله عليه) نقل مىكند:

روزى در مسجد رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم نمازم را مىخواندم سائلى مبادرت به سؤال نمود كسى چيزى بوى نداد. آن مرد سر بسوى آسمان بلند كرد و گفت:

بار خدايا گواه باش كه من در مسجد رسول تو سؤال كردم و كسى چيزى به من نداد. على عليه السلام در ركوع بود اشاره فرمود به انگشت كوچك دست راست خود كه در آن انگشترى بود سائل نزديك شده انگشترى از انگشت آنجناب بيرون كرده برداشت و رفت.

پيغمبر اكرم صلّى الله عليه وآله وسلّم در نماز اين حالت را مشاهده فرمود چون از نماز فارغ شد سر بسوى آسمان بلند و عرض كرد: بار خدايا برادرم موسى از تو درخواست نمود كه «پروردگار من، سينه ام را گشاد گردان تا در آن بگنجد آنچه وحى مىكنى و آسان گردان بر من كارم را كه تبليغ رسالت كنم و گره زبانم را بگشاى تا مردم به خوبى سخنانم را بفهمند و قرار بده وزيرى براى من خاندانم هارون برادرم را و به وسيله او پشتم را قوى گردان و در امر رسلات با من شريك گردان».

آيات الهى بوى رسيد كه اى موسى آنچه خواستى به تو داديم. بارخدايا من نبىّ توام محمّدم و صفىّ و حبيب توام پس سينه مرا به وحى گشاده گردان و كار مرا بر من آسان ساز و قرار ده برايم يارى دهنده اى از اهل بيت من على راكه پشت من به او محكم گردد.

ابوذر گفت: هنوز سخن پيغمبر اكرم صلّى الله عليه وآله وسلّم به پايان نرسيده بود كه جبرئيل از جانب رب جليل بر آن حضرت نازل شد و گفت يا محمّد بخوان انما وليكم الله تا آخر آيه.

يعنى جز اين نيست كه ولى شما خداى تعالى و رسول اوست و آنانكه ايمان آورده اند و بپاى مىدارند نماز را و زكوة مىدهند درحاليكه در ركوعند.

به تصديق مفسران و بزرگان علماى شيعه و سنى اين آيه شريفه در شاءن على عليه السلام نازل شده و اين مخصوص آن سرور است كه در عبادت بدنى و مالى را در يك لحظه انجام داد و ديگرى را اين شرف و بزرگى دست نداد و اين آيه مباركه تصريحى است كه از جانب حضرت رب الارباب كه على عليه السلام مولى و ولىّ اين امت است.