9) آخرين روزها - کرامات العلویه نسخه متنی

9) آخرين روزها

آقا على عليه السلام در آخرين روز از زندگيش وصيت هاى متعدّد دارد چه نسبت به اولادهايش و چه نسبت به اصحابش، تنها به بعضى از وصايايش به اصحابش اشاره مىنمايم مطابق آنچه در كتاب شريف اصول كافى رسيده است.

پس از آنكه بواسطه ضربت ابن ملجم حضرت در بستر افتاد و خبر سو قصد به جان حضرت به اطراف منتشر گرديد دسته دسته از اهالى كوفه و حومه به ديدار على عليه السلام مىآمدند. نخست اميداوار بودند آن حضرت سالم مىماند امّا با اظهارات طبيب مسلم شد كه ديگر كار على عليه السلام تمام است.

لذا آن حضرت مىخواست برايشان وصيتى بفرمايد موعظه و اندرزى كند. حضرت نيز با آن حال نزار كه در شُرُف شهادت بود مع الوصف از موعظه خوددارى نفرمود و جملات جالبى دارد از آن جمله مىفرمايد: همه از مرگ فرار مىكنند ولى عاقبت به آن مىرسند. هر كس سعى مىكند نميرد ولى فايده ندارد و عاقبت اين زندگى مرگ است، مىبينيد تا يك بيمارى پيش مىآيد، چطور دنبال طبيب و دارو مىرويم امّا آخر در همين جنگ و گريز گرگ اجل گلويمان را مىفشارد.