5) فرياد رس - کرامات العلویه نسخه متنی

5) فرياد رس

در كتاب مستدرك الوسائل مرحوم حاجى نور عليه الرحمه از يكى از مشايخ بزرگ نقل مىكرد كه ايشان فرمود: در قريه ما مسجدى بود كه متولى آن بنام محمد بن ابى اذينه بود اين جناب شيخ متولى مسجد و مدرس نيز بود و هر روز در وقت معين مسجد مىآمد و همآنجا نيز درس مىداد.

روزى شاگردان هر چه منتظر شدند استاد نيامد دنبالش فرستادند و احوالش را پرسيدند گفتند شيخ بسترى شده است همه بر خواستيم به عيادتش رفتيم ديديم شيخ در رختخواب افتاده و قطيفه اى سرتاپايش را پوشانيده است و ناله مىكند و فرياد مىزند سوختم سوختم.

احوالش را پرسيديم گفت: سرتاپايم مىسوزد مگر رانهايم. پرسيديم چطور شده سوخت

گفت: شب گذشته خوابيدم در عالم رؤيا ديدم قيامت برپا شده و جهنم را آورده اند. پل صراط را روى آن گذاشته تا مردم از روى آن بگذرند و من هم از كسانى بودم كه مىبايستى رد مىشدم، اوّل حركتم خوب بود امّا هر چه بيشتر جلو مىرفتم سخت تر مىشد زيرپايم باريكتر مىشد و جهنم شعله ورتر مىشد. مثل قطعات كره موج مىزدآتش سياه زير پايم موج مىزد يك پايم مىخواست بيفتد با پاى ديگر خودم را نگه داشتم بالاخره كار بجائى رسيد كه افتادم.

شراره آتش مرا رو به پائين كشانيد چيزى نمى ديدم حيرت و ترس و اضطراب مرا گرفته هر چه دست اينطرف و آنطرف مىزدم بجائى نمى رسيد فرياد رسى نبود. ناگهان بدلم گذشت مگر نه على عليه السلام فريادرس است علاقه به على عليه السلام كار خودش را كرد و گفتم يا على (يا على ادركنى) اى على بفريادم برس.

تا اين جمله را بر دل و زبانم گذرانيدم نور على عليه السلام را بالاى سر خود احساس كردم سرم را بالا كردم ديدم آقا اميرالمؤمنين على عليه السلام روى صراط ايستاده است و به من فرمود: دستت را به من بده دست دراز كردم آقا على عليه السلام دست شريف و مبارك را جلو آورد آتش كنار رفت دست لطف و عنايت آقا على عليه السلام آمد و مرا از جاذبه آتش گرفت و بالا آورد دست روى رانهايم كشيد. وحشت زده از خواب بيدار شدم تمام بدنم مىسوخت جز همان جائى را كه آقا على اميرالمؤمنين عليه السلام دست گذارده بود.

قطيفه را كنار زد فقط قسمتهائى از رانش سالم بود، بقيه بدنش همه تاول زده بود و سه ماه معالجه مىكرد تا خوب شد و هر وقت در مجلسى از او سؤال مىكردند و شرح ماجرا را مىگفت از هول تب مىكرد.