نقش فرنگ - مفخر شرق نسخه متنی

عقل تا بال گشوده است گرفتارتراست
عشق از عقل فسون پيشه جگردارتر است
آنچه در پرده رنگ است پديدارتر است
عجب اين است كه بيمار تو بيمارتر است
آه از آن نقد گرانمايه كه در باخته‏اى
ز خون لاله سرخى كهن برد
به كف ناداده نان، جان از بدن برد
به كف ناداده نان، جان از بدن برد

درون خويش نكاويده‏اى دريغ از تو
ز چشم خويش تراويده‏اى دريغ از تو
به نيم غمزه نيرزيده‏اى دريغ از تو
حديث شوق نفهميده‏اى دريغ از تو
نگه به خويش نَه بنموده‏اى دريغ از تو
نگه به خويش نَه بنموده‏اى دريغ از تو