عزت نفس در كلام امام صادق و علي عليه السلام
امام صادق فرمود ( در تحف العقول است ) : و لا تكن فظا غليظا يكره الناس قربك و لا تكن واهنا يحقرك من عرفك ( 1 ) در معاشرت با مردم ميانه رو باش ، نه آنجور خشن و تند خود و بد اخلاق و بد برخورد باش كه مردم از نزديك شدن به تو خوششان نيايد ، و نه آنقدر واهن يعني ضعيف باش كه هر كس با تو بر خورد مي كند تو را تحقير كند مؤمن نبايد كاري بكند كه در نظر ديگران تحقير بشود در " وسائل " نقل مي كند از علي عليه السلام كه فرمود : ليجتمع في قلبك الافتقار الي الناس و الاستغناء عنهم در آن واحد در قلب خودت بايد دو حس متضاد را داشته باشي : من به مردم محتاجم ، من از مردم بي نيازم در چه خودم را محتاج فرض كنم و در چه بي نياز ؟ فرمود : آن وقت كه با مردم برخورد مي كني ، سخن مي گويي ، به روي بي اعتنايي نباش ، حرفهاي تند و خشن و گوشه دار و زخم دار و خار دار به مردم نگو نگو گور پدر مردم ، هر كه هر چه مي خواهد بگويد . سخنت نرم و ملايم باشد . اينجا فرض كنقدر الرجل علي قدر همته قدر و اندازه هر كسي همان قدر و اندازه همتش است ، هر چه همت دارد اندازه اش همان است و شجاعته علي قدر انفته و شجاعت هر كسي به اندازه حس مردانگي او است . شجاعت غير از زور
1. تحف العقول ، ص . 316