خدا از مخفى گاه آدم و حوا آگاه نيست - قرآن و معارف عقلی نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

قرآن و معارف عقلی - نسخه متنی

جعفر سبحانی‏

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

خدا از مخفى گاه آدم و حوا آگاه نيست

(وقتى آدم و حوا از ميوه آن درخت خوردند، ديدگان آنها باز گرديد و ديدند كه هر دو برهنه اند. فوراً براى خود لنگى درست كردند. خداوند آدم و حوا را درحالى كه در بهشت راه مى رفتند ديد. آدم و حوا فوراً پنهان شدند. (خدا آدم را صدا زد: كجايى آدم پاسخ داد: من صداى تو را شنيدم فوراً پنهان شدم؛ زيرا عريان و برهنه ام.خدا گفت: چه كسى تو را آگاه ساخت كه برهنه اى، مگر از ميوه آن درخت خورده اى).(7).

گذشته از اين كه در اين داستان دروغين‏(8) نسبت هاى ناروايى از قبيل دروغ، بخل، حسد به خدا داده شده است، همين چند بخش كوتاه، كافى است كه بدانيم خدايى كه تورات معرفى مى كند، خدايى است كه از حوادثى كه در نزديكى او مى گذرد، بى خبر است تا آن جا كه براى پيدا كردن مخفى گاه آدم، مجبور مى شود در پى آنان كه پنهان شده اند، بگردد.

چنين معرفى هاى غلطى سبب شده نسل جوان در غرب، مذهب و خدا را ساخته و پرداخته اوهام بشر دانسته و با دين و مذهب كاملاًوداع نمايد. شما اين معرفى را در كنار يكى از آيات قرآن كه در باره علم خدا سخن مى گويد، قرار دهيد و سپس داورى كنيد كدام يك شايسته نام كتاب آسمانى است آن جا كه مى فرمايد:.

(وَلَقَدْ خَلَقْنَا الإنْسَانَ وَنَعْلَمُ مَاتُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الوَرِيدِ؛(9).

ما انسان را آفريديم و اسرار و وسوسه هاى درون او را مى دانيم (چرا ندانيم با اين كه) ما به او، از رگ گردن خود او نزديك تريم).

(1). منظور از حكم خرد، براهينى است كه امكان تسلسل را در علل و معلول ها باطل مى سازد و ما توضيح يكى از براهين بطلان تسلسل را در كتاب سرچشمه هستى (ص 35 - 38) آورده ايم و در متن نيز به طور اجمال به آن اشاره شده است.

(2). نهج البلاغه، خ‏81.

(3). همان، خ‏97.

(4). بيت از فريد الدين عطار است و اين بيت يكى از دو بيتى است كه مرحوم علامه محقق شيخ محمدحسين اصفهانى، در توضيح و تفسير آنها رساله اى نوشته است.

(5). ملك (67) آيه 14.

(6). بحار الانوار، ج‏4، ص‏85.

(7). تورات، كتاب پيدايش، فصل سوم.

(8). مجموع سرگذشت آدم و حوا در كتاب پيدايش، در فصل دوم و سوم بيان گرديده و در اين سرگذشت، چهارده نسبت دروغ و باطل، كه مجالى براى بيان آنها نيست، به خدا داده شده است.

(9). ق (50) آيه 16.

/ 81