پناهگاهى دركشاكش حوادث زندگي - قرآن و معارف عقلی نسخه متنی

پناهگاهى دركشاكش حوادث زندگي

22. (ماأَصابَ مِنْ مُصِيبَةٍ فِى الأَرْضِ وَلافِى أَنْفُسِكُمْ إِى فِى كِتابٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَبْرَأَها إِنَّ ذ لِكَ عَلَى اللّهِ يَسِير؛.

هيچ مصيبتى در زمين (مانند زلزله، سيل و قحطى) رخ نمى دهد، و يا بلايى متوجه جان شما نمى شود، مگر پيش از آن كه آن را به وجود بياوريم، در كتابى (لوح محفوظ) هست. اين كار براى خدا آسان است).

23. (لِكَيْلا تَأْسَواْ عَلى مافاتَكُمْ وَلاتَفْرَحُوا بِما آتٌِِكُمْ وَاللّهُ لايُحِبُّ كُلَّ مُخْتالٍ فَخُورٍ؛.

(روى اين حساب و دقت) نبايد بر نعمت هاى فوت شده تأسف بخوريد و بر آن چه در دست داريد خوشحال شويد. خداوند متكبران فخر فروش را دوست نمى دارد).

24. (الَّذِينَ يَبْخَلُونَ وَيَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَمَنْ يَتَوَلَّ فَإِنَّ اللّهَ هُوَ الْغَنِىُّ الْحَمِيدُ؛.

همان هايى كه بخل مى ورزند و مردم را به بخل دعوت مى كنند، هركس از فرمان خداوند روى گرداند (ضررى به خدا نمى زند) خدا بى نياز و (دستورات و كارهاى او) ستوده است).

اضطراب و نگرانى، تشويش و دلهره از بيمارى هاى عصر حاضر است و اين بيمارى روانى، مخصوص طبقه اى است كه تاريكى آينده و نگرانى از آن، زندگى را در كام آنها تلخ كرده است و گاهى اين حالت، با حسرت برگذشته توأم مى گردد. در اين صورت، اضطراب و هيجان انسان شديد مى شود؛ چه انسان در پرتو تمدن ماشينى، بر بسيارى از مشكلات پيروز گرديده و برخى را ريشه كن ساخته است، ولى موضوع دلهره و اضطراب روانى و اختلالات روحى و نگرانى از آينده برخلاف ناتوانى هاى جسمى و بيمارى هاى عفونى، سير تصاعدى پيدا و به موازات پيشرفت فن و تكنيك، آنها نيز پيشرفت كرده است. و اين مطلب دركشورهايى كه از نظر صنعت و تمدن ترقى چشمگيرى نموده اند، بيشتر نمايان است؛ مثلاً نيمى از آمريكايى هاى بالغ، لااقل يك بار براى معالجه نگرانى و تشويش خود، تحت معالجه طبيب قرار گرفته اند.(1).

تنها در ايالات متحده آمريكا يك ميليون و شش صد هزار تخت خواب در بيمارستان ها و مراكز مخصوص، براى معالجه و درمان بيماران روحى اختصاص داده شده است.

و بيشتر تعجب آور خواهد بود اگر اضافه شود كه اين رقم نمودار مبتلايان به امراض روحى است كه احتياج به مراقبت پزشكى و دارويى دارند و چه بسا افرادى هستند كه خارج از كادر رسمى، سرپايى به مداوا مشغولند.(2).

آمارى كه در باره بيماران روانى كشور ما منتشر شده، گرچه نمى توان گفت دقيق است؛ ولى مى تواند نمودارى از موضوع سير تصاعدى بيمارى هاى روانى باشد. در حال حاضر 14 تيمارستان روانى در ايران وجود دارد و در ظرف 12 سال اخير، تعداد بيماران از 140 تن به 1836 نفر رسيده است.(3).

علت پيدايش اين نوع بيمارى ها يكى دوتا نيست؛ زيرا وراثت، ضربه هاى مغزى و اختلال دستگاه ترشحات غددى، از عوامل مهم پيدايش بيمارى و يا لااقل اضطراب ها و دلهره هاست، ولى مطلب يقينى اين است كه حوادث بد و ناگوار و روى دادهاى تلخ در پيدايش و يا لااقل بروز و تشديد اين نوع بيمارى عامل مؤثر است.

گروهى براى بر طرف ساختن اين نوع نگرانى ها، به الكل، ترياك، مرفين، هروئين، كوكائين و... پناه مى برند. برخى ديگر از قرص هاى مسكن و خواب آور، صفحه هاى نشاط آور، فيلم هاى سينما استفاده نموده و احياناً به وسيله خودكشى، به غم و اندوه و اضطراب و دلهره خود پايان مى بخشند.

گروهى از دانشمندان، اين گونه بيماران را با تلقينات روحى مداوا مى نمايند و مى كوشند شخص بيمار باور كند كه سنگينى بار امروز، براى خود امروز كافى است و نمى تواند سنگينى بار گذشته و يا فردا را بكشد، وانگهى راه خردمندانه اين است كه گذشته به دست فراموشى سپرده شود و به جاى فكر در آينده، از امكانات وضع موجود، بهره بردارى گردد و درِ آهنينى ميان وضع موجود و گذشته و آينده به وجود آيد و به قول سعدى:.

آنان معتقدند كه زندگى در دوران هاى سه گانه، مانند طبقات و قطعات مختلف كشتى است كه با فشار دادن دگمه اى، قسمت خراب و سوراخ شده آن، از قسمت ديگر جدا مى گردد و مرد موفق و پيروز كسى است كه با قدرت انديشه و خرد، قطعات مختلف زندگى را از هم جدا سازد و براى هركدام حساب مستقلى باز نمايد. بسيار مايه بدبختى است كه انسان به جاى استفاده از امكانات موجود، عمر و نيروى خود را در تأسف برگذشته و يا نگرانى از آينده به كار برد و ارزنده ترين وقت خود را صرف كارى كند كه كوچك ترين سودى ندارد.